cahit sıtkı tarancı

• 4 ekim 1910 tarihinde doğan 13 ekim 1956 yılında ölen şair. CHP'NİN açtığı yarışmada 'otuz beş yaş' şiiri ile Türkiye birincisi olmuştur.
  Şairin 'kara sevda' şiirine fatih kısaparmak tarafından yapılan beste kara sevda
• Ne doğan güne hükmüm geçer,
  Ne halden anlayan bulunur;
  Ah aklımdan ölümüm geçer;
  dizelerine sahip şairdir.
• Hayatımda ezberlediğim ilk şiir olan çocukluk şiirinin şairi. ayrıca otuzbeş yaş şiirine istinaden bir dize de ben yazmıştım:
  otubeşinde değil yirmiüçünde yolun yarısındaydı tarancı
  çünkü bu handa daha fazla kalsın istememişti hancı.
• "Memleket isterim
  Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
  Kardeş kavgasına bir nihayet olsun." Mısraları ile giderek daha cok hatirladigim şairdir...
• Öldü; ne rüzgârlar girdi içeri,
  Ne bir kuş havalandı pencereden.
  Öldü; kimse görmedi melekleri;
  Sorma nasıl habersiz gitti giden.
  
  Bir uzun sefere çıktı, diyorlar;
  Gemiyi gören var mı? hani deniz?
  Sen gittin, soframız oldu târumar;
  Doğan günü yadırgıyor hâlimiz.
  
  perişan sofra
• Otuz beş yaşın yolun yarısı ettiğini söyleyen yazar. Bu durumda ben hala 2. Çeyreğin içindeyim
• "Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
  Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
  Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini
  Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim
  Senden kopardım çiçeklerin en solmazını
  Toprakların en bereketlisini sende sürdüm
  Sende tattım yemişlerin cümlesini
  Desem ki sen benim için,
  Hava kadar lazım,
  Ekmek kadar mübarek,
  Su gibi aziz bir şeysin;
  Nimettensin, nimettensin.
  Desem ki...
  İnan bana sevgilim inan
  Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
  Ve soframda en eski şarap.
  Ben sende yaşıyorum,
  Sen bende hüküm sürmektesin.
  Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
  Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.
  Günlerden sonra bir gün,
  Şayet sesimi fark edemezsen
  Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,
  Bil ki ölmüşüm.
  Fakat yine üzülme müsterih ol
  Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini
  Ve neden sonra
  Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
  Hatırla ki mahşer günüdür
  Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum"
• "Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.
  Dante gibi ortasındayız ömrün.
  Delikanlı çağımızdaki cevher,
  Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
  Gözünün yaşına bakmadan gider.
  
  Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
  Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
  Ya gözler altındaki mor halkalar?
  Neden böyle düşman görünürsünüz;
  Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
  
  Zamanla nasıl değişiyor insan!
  Hangi resmime baksam ben değilim:
  Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
  Bu güler yüzlü adam ben değilim
  Yalandır kaygısız olduğum yalan.
  
  Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
  Hatırası bile yabancı gelir.
  Hayata beraber başladığımız
  Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
  Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
  
  Gökyüzünün başka rengi de varmış!
  Geç farkettim taşın sert olduğunu.
  Su insanı boğar, ateş yakarmış!
  Her doğan günün bir dert olduğunu,
  İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
  
  Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
  Her yıl biraz daha benimsediğim.
  Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
  Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim?
  Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar.
  
  N'eylersin ölüm herkesin başında.
  Uyudun uyanamadın olacak
  Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
  Bir namazlık saltanatın olacak.
  Taht misali o musalla taşında.. "
• yolun yarısı 35.