cahit sıtkı tarancı


  • Öldü; ne rüzgârlar girdi içeri,
    Ne bir kuş havalandı pencereden.
    Öldü; kimse görmedi melekleri;
    Sorma nasıl habersiz gitti giden.

    Bir uzun sefere çıktı, diyorlar;
    Gemiyi gören var mı? hani deniz?
    Sen gittin, soframız oldu târumar;
    Doğan günü yadırgıyor hâlimiz.

    perişan sofra