kürşad ihtilali

• 40 kişinin türk ırkını kurtarma hikayesi.
  büyük göktürk devleti yıkılmış,türkler dağıtılmış, kalanlar tamamen çinin esaretine girmişti.
  çinliler yavaş yavaş himayesi altındaki türklere çin adetleri aşılıyor, çin elbiseleri giydiriyor,çince konuşturuyor ve onlara türklüklerini unutturmaya çalışıyorlardı...
  
  hakaniyet ailesinden kalan tek kişi göktürk prensi de çin de esir durumundaydı...
  
  tang imparatorluğu'nun baş muhafızı olan kürşad ve onun 40 arkadaşı çin'de esir tutulan göktürk prensi'ni alarak türk birliğini yeniden kurmak için harekete geçtiler.
  önce çin kralı esir edilecek daha sonra takas ile göktürk prensi alınacaktı.
  
  çin kralı bazı geceler şehri dolaşmaya çıkardı.ancak o gün yoğun fırtına yüzünden çıkmamıştı.ama kürşad'ın da kaybedeceği zaman yoktu...çünkü en ufak bir anlaşmazlıkta çinliler bu ihtilal'in haberini duyacak ve bunu binlerce türk öldürerek geçiştirecekti.
  
  kürşad ve 40 türk, çin sarayını bastılar. amaçları çin hükümdarını alarak kaçmak idi. ancak, saraydaki nöbetçi ve korumaların hepsi önlerine yığıldı.elbette amaca ulaşılamamıştı ve bu hareketten bir sonuç çıkmamıştı.
  
  ancak bu 40 türkün bu cesareti dilden dile ,ilden ile yayıldı ve ayaklanmalar başladı...
  
  bu ayaklanmalar ise sonuç verdi ve sonunda 2.göktürk (kutluk) devleti kuruldu.
• nihal atsız'ın bozkurtların ölümü romanında kürşad olarak isimlendirilen karakter. çin kaynaklarında Chie-shih-shuai olarak bilinir. kül tigin'in ilk isminden kür, bilge kağan'ın hükümdarlık ünvanı olan şad birleştirilerek oluşturulmuştur.
  
  gerçekten yaşamış bir kişidir. başarısız da olsa bir bilinç uyandırmıştır. ahmet taşağıl'ın konuyu anlattığı videosu için tıklayın.
• atsız kalkıp romanını yazmasa tiye alınmayacak tarihi şahsiyet. çin kaynaklarına ne kadar güvenilir tartışılır ama şu bir gerçek ki ortada bağımsızlık niyetli bir ayaklanma yok. taşağıl hoca da dokunuyor ufaktan ama her zamanki gibi milliyetçi damarı kabarmış. '*'
  
  abisini makam için gammazlaması falan pek hoş değil tabii. neyse dokunmayalım fazla. gerçekler her zaman acı. ama tarih bir bilimdir ve din, milliyet vs. gibi kavramlardan bağımsız değerlendirmek lazım bazı şeyleri.