yalnızlık

alışınca yakanızı bırakmayan hede.

Bazen çevrende özür dileyeceğin kimsenin bile kalmaması.

Hani Nazım diyor ya,küstürmeyin insanları sonra her şeyden vazgeçiyorlar...Nerede bir yalnızlık varsa onu seçiyorlar, öyle işte benim için yalnızlık..

Yalnızlık insana çok şey öğretirmiş ama sen gitme ben cahil kalayım,diyen değerli şair özetlemiş aslında. (bkz: nazım Hikmet )

ıslak gecenin karanlığı eşliğinde uzunca yürüdüm. gelecekteki geçmişlerin hüznü vardı içimde. rüzgar, yalnızlığımın tozunu aldı, biraz daha rahat nefes alabilmeye başladım.

neredeyse tepeye varacakken neredeyse olduğun yere geri dönmek sıkıcı bir hal almaya başladı. neredeyse yalnız ya da yalnız değilsin. geçen evrenin sırrını çözmeye 5 dakika kala bu sefer de ben vazgeçtim. evet, bunun suçlusu benim, günahı benim boynuma.

pamuk ipliğine bağlı benler, senler. kadife bez ile sarılı soğuk çelikten artık kalbim. kadife bez de görülmez, kimse yırtamaz o yüzden. ben bilirim ama, belki de biraz fazlasıyla. istemiyorum diye değil daha güzel inanmak için sadece.

alışıldığında vazgeçemeyeceğiniz eylemdir.
genellikle bir kaçıştır.
insan ait olmadığı bir kalabalıkta yalnızlaşabilir.

"İnsanlar nerede?" diye sözüne devam etti küçük prens. "çölde insan kendini biraz yalnız hissediyor..."
"insanların arasında da yalnız olur insan" , dedi yılan.
(bkz: küçük prens )
Yalnızlığın etrafındaki insan sayısıyla hiç bir alakası yok. Ben bir kalabalığın ortasında çığlık atıp da kimsenin duymadığını gördüm. Anlamama yetti.

Özdemir Asaf demiş ki; "Yalnızlık paylaşılmaz.. Paylaşılsa yalnızlık olmaz."
Madem ki yalnızız ve bunu paylaşamıyoruz, yalnızlığımız içinde çoğalmalıyız ki yalnız kalmayalım. Ayrıca yalnızken ve yalnızlık söz konusu olmuşken korkmadan üzerine gidebilmeliyiz. belki de çok kişili kalabalıkta boğulmadan önceki son nefesimizi alıyoruzdur o yüzden hemen olumsuzlamamak gerekir yalnızlığı.
Ama içimden inandığım bir şey var o da şudur ki; yalnızlık belki paylaşılmaz ama aynı zamanda alışılmaz. Her an kozadan çıkmaya hazır ve nazır olmak gerek...

Kelimenin içinde yaşamayı bilene cennet gibi gelir

Yalından gelir, sadedir. Harikulade soslar ekleyerek tadını bozmadan tüketebilirsiniz

Bir çeşit aldanış ya da bir aldanışı fark etme hâli.

devamında "sakladığım o küçük delikte, buluyor beni." dedirten kelime.

içinde bulunduğun kalabalığı benimseyememek mi ?
yoksa kendine bile fazla gelmek mi ?
sahi nedir yalnızlık ?

- "Sabahın ilk ışıkları vurmuştu yatağıma,
güneş ışıklarını benimle paylaşmak istemiyordu sanki.
sol yanımı hissetmediğim yetmezmiş gibi,
hayatım da benim değilmiş meğer.
Koskoca hayatta bir ben yalnızım değil mi?"
doğaçlama şiir geldi aklıma... sahi yalnız ölmeyeceğim değil mi?

bazıları 'yalnızlık sevgilimdir' der. Hadi ordan be! ne kadar süre dayandığını bilenler geldiğin son noktadan görüyor. hıh

yalnız olmak insanın dogasında yoktur , en kötü kendinle olursun ama asla yalnız olmazsın

mezara 2 kişi yatan hiç görmedim

"Eğer farklıysan, yalnızlığa mahkum oluyorsun."
Aldous Huxley

benliğini esir etmektense yalnız kal , kendin ol. ve bunu kendin seç, gurur duy.

" yeni biriyle tanışmaktan, o kişiye güvenmekten, o insana hayatımı özetlemekten, o insanın özetin içindeki kırılgan noktalardan beni vurmasından, güven duygumun körelmesinden ve bu kısır döngüden o kadar çok yoruldum ki, artık yeni bir insanla tanışmaya tenezzül bile etmiyorum. "

(bkz: hermann hesse)