sözlük yazarlarının şiirleri

    #blog sözlük sırala ▼
    başlıkta ara ▼
    / 4
    • serbest şiirler topluluğu blog sözlük tayfa 2017
    • gönül bahçesinde gül olsan
      iki dakkada solardın
      gözünün üstüne bi vursam
      yumruk neymiş anlardın.
    • Eksiltili şiir

      (…)

      …şimdi,
      gidilesi yerler,
      çoktan kapatmış,
      yalnızlık insanın kaburgasına,
      çoktan oturmuş.
      Her şeye rağmen yalın bir ıslıkla,
      konçerto çalmak yakışıyor adama.


      /fiyakalı gömleğinin,
      düğmeleri kalp hizasında,
      iki açık/

      …özlüyorum,
      küçük ellerinde,
      kanatlandırdığı kelebekleri,
      özgür kılan kadını.
      Nerededir? / kim tutuyordur şuan,
      aşk çatlağı ellerini.

      Kiremit rengi rujunda,
      kaçak bir aşk daha çıktım,
      gözlerinin dinginliğinde,
      huzur bulduğum.
      Benim sende kaldığımı bilseler,
      yarım pansiyon sevgime de,
      bedel biçerler.
      Ben senin, belli / belirsiz / bedelsiz,
      sol yanını sevdim.

      …gitme…
      Ne olur kalsan,
      kuşlar yine aynı yerlerinde ötüşseler,
      gün yine şakaklarından doğsa…

      Velhasıl;
      zaman sende kalan nesnel bir yargı,
      ben, sevebilme ihtimali olan bir kadavra.
      Aslı / astarı olan cümleler biriktirmiştim,
      sana yazdığım ilk şiirin başlığında kaldı hepsi,
      senden sonra kelam edemediler,
      kelime,
      cümle,
      mısra,
      şiir yoktu.

      -kala kaldıkları bir aşk halinden mütevelli,
      şiir yazmak süreli hale getirilmişti.
      Sadece sabah sekiz akşam beş sevebilir,
      Sevdiğimiz kadına en fazla,
      bir kıtalık şiir yazabilirdik.-

      …kalsan,
      yanı başımda alsam kokunu,
      tabiat da olmasa,
      kokunun eşi / benzeri.

      Veryansın etmeli sükunet,
      içinde bulundurduğu o kadar,
      sevgi cümlesinin,
      suskunlukta barınmaması gerektiğini bilmeli.

      Sen,
      öyle deniz gözlerinde,
      beni suskun kılsan da,
      ben içten / içe,
      sana kelamlar ediyorum.

      /İçimde, konuşan bir adam var,
      susmuyor / ara vermiyor / susamıyor.
      Tek bildiği de bir kelam var,
      “-seni seviyorum”/

      …şimdi,
      bütün kelimelerle,
      içli – dışlı olmamın sebebi dahi senken,
      kelimeler sen,
      cümleler sen,
      mısralar sen,
      şiirler sen oluyorken,
      her şiir gibi bu şiiri de eksiltili bitirmek zorundayım.

      Çünkü;
      öznesi sen olduğun cümlelerin,
      nesnesinde,
      sıfatında,
      o denli ağırlık var ki,
      sadece seviyorum fiili yetersiz kalıyor.
      O yüzden bu şiiri de eksiltili bitirmek zorundayım.

      Kaburgamda sakladığım bir iki mısra var,
      kalbime denk düştüğü için,
      söylesem ölürüm sanıyorum,
      söylemesem de ölürüm.

      Aslında,
      başladığım yerden,
      eksiltili bitiriyorum yine…

      Yunus KÜÇÜKKARACA
    • Bir ihtimal daha var, o da yemek mi dersin
      Paket mi olsun, burada mı yersin?
      (bkz: açken yazılan şiirler)
    • Bembeyazsın, bir gelin misali
      Hafif toplucasın, balık etli
      Söndürürsün yangınımı, su gibi
      Sen olmasan n'apardım canımın içi

      İlk siirimi midemin efendisi olan lahmacunun yaninda ictigim 330 ml'lik ikinci ayrana ithaf ediyorum.
    • (bkz: progresif aşk şiiri)

      yaşasak
      yaşlansak
      eksilsek bazı hayatlardan,
      sana çarpar mı nefesim?

      yıpransak
      yıpratılsak
      bölünsek başka hayatlara,
      yaşayabilir miyim sensiz?

      sevsek
      sevilsek
      çarpışsak başka hayatlarda,
      mutlu olabilir miyim sebepsiz?

      astronomik derecede yazılmış
      sevdalarda kaybolsak,
      toplansak tek bir vücutta
      bir şiir olabilir miyiz?

      susmadan
      durmadan
      zihnimde üç nokta koyuyorum
      biri sana.
      biri bana.
      biri de yaşanmamış olanlara.
    • Camdan bakmak diye bir şey var
      Yaşlılar geçmişe bakar
      Ufak bir tebessüm de geçse akıllardan
      Çoğunlukla pişmanlığa bakar
      Gençler umuda
      İleride bir yerlerde bir parça umut var mı
      Ona bakarlar
      Camdan dışarıya bakarak
      Biraz umut görebilmeyi ümit ederler
      Yalnızlar kalabalığa bakar
      Neden orada olamadığını düşünür
      Yalnızlığından emin olur
      Camdan dışarıya bakarak
      Kimisi sevdiğine bakar
      Ufukta nasıl görünür merak eder
      Güneşi göremez aydınlığından
      Dışarıyı göremez
      Sevgiden falan filan
      Gözünün önündedir hatta
      Camdan dışarı bakar ama camı göremez
      Birisi vardır
      Karanlığa bakar
      Baktıkça bakar ama
      Gördüğü tek şey kendi yansımasıdır
      Bir iki gözyaşı bir de
      O da bir ihtimal
      Işığı kapatır
      Yansımasıyla vedalaşır
      Bakmaya öyle devam eder
      Ve camdan bakmak cazibelidir
      Hele karanlıkta camın arkasına saklanarak bakmak
      Çeker insanı
      Öyle kolay vazgeçilmez
      Yolcu yoluna bakar
      Tabelaları takip eder
      İçinden geçtiği şehirleri sayar
      Son durağa geldiğinde
      Karşılamaya geleni var mı
      Ona bakar
      Kimi kimsesi yoksa
      Karşılamaya gelenlere daha bir dikkatle bakar
      Kim kimin kimsesi
      Şöyle bir bakarak iç çeker
      Çocuklar, işte onlar
      En güzel çocuklar bakar camdan dışarıya
      İç çekişlerin en derini yine
      camın arkası
      Ve bir çocuk camdan bakarak bekler
      Beklediğinin yolunu gözler
      Yoldan gelmişse beklenen
      Görünce el sallar, çığlık atar
      İç çekerek baktığı ne varsa
      Beklediğine gösterir
      Söylemez ama sadece gösterir
      Anlaşılır hemen
      Elinden tutar parka götürürsün
      Oynar filan
      Bazısı vardır öylesine bakar
      İş olsun diye
      Vakit geçsin diye
      Öyle herkes gibi bir amaç uğruna bakmaz
      En güzel camdan bakarak vakit geçirilir
      Bunu da herkes bilmez ama o ayrı
      Genelde olmayan ne varsa
      Ona bakarsın camdan bakarak
      Bir camın açılabilir oluşu filan
      Bunlar hep hikayedir, anlatılır
      Hastanede isen sağlıklı insanlara bakarsın
      Hasta olmasan bile
      Hastane camından sağlıklı insanlara bakarsın
      Bu böyle
      Sonra hapishane
      Bütün özgürlüklere bir camdan bakarsın
      Özgür olan ne varsa
      Ona bakarsın işte
      Bulut mesela
      Hapishane camından bakan biri için
      Olabilecek en özgür şey bir buluttur
      Özgürlüğün tanımı buluttan ibarettir
      Orada olmak filan değil de
      Bulut olamamak ne acı
      Camdan bakarak hissedilen budur işte
      Acı
      Bazen belirli bir zaman vardır
      Camdan bakmak için
      Tam vaktinde bakılır camdan dışarıya
      Her gün aynı saatte geçiyorsa sokaktan
      Ve her gün az da olsa selamlıyorsa seni
      Biraz bir şeyler hissetmek için bakılır camdan
      Belirli bir saatte ama
      Öyle aniden değil
      Cam bu
      Bakılır
      Ayıp değil



    • boktan günlerimden birinde vazgeçmenin eşiğinde yazılıp çizilmiş ne varsa sildim bir gece. sildiğimi sandığım bi satırı kalmış aklımda, benim yazdığım şiir değil ama bana yazılmış şiir, benim şiirim neticede. altında yatan anlamı bir o bir ben... ama yine de;
      --- spoiler ---
      "mucizem" diyeceğim kızaran elmacık kemiklerine
      --- spoiler ---
    • kendime ait bir kelimem olsun istiyorum
      çok mu
      kimsenin daha önce kullanmadığını bırak
      kimsenin aklından dahi geçmemiş olmalı
      akıl işte, geçiş izni vermemiş olmalı
      anlıyor musun
      akıldan ses hızıyla geçerken mesela fikrin
      senkronizasyon probleminden
      kafayı yemeli insan
      nohutlar toplandıktan sonra tarlaları yakarlar hani, bilir misin
      bilsen de duyamazsın zaten
      yangının sesini ancak yaktıkları duyar
      hadi biliyorsun diyelim
      yani ne olacak, bildiğini var sayıyor olmak, yine de sana duyurmayacak
      yangını diyorum yangını
      hiçbir zaman duyamayacak olman, aslında fena olan
      kokusu gelir burnuna yakılmış nohut tarlasının
      bilmiyorsan zaten nohut tarlalarının, nohutlar toplandıktan sonra yakıldığını
      nohut tarlalarını yakanın
      ateş değil de hasat olduğunu, hiç bilmezsin
      anlıyor musun sahiden, boşa anlatmış olmayayım
      boş yere anlatılacak bir şey değil çünkü nohut ve tarlası
      işte akıldan üç yüz küsür kilometre bölü saat ile geçerken fikrin
      foucault sarkacı dile gelir, ışığın hızına küfreder
      ve kokun gelir burnuma, kokun yayılır göğün ilk iki katına
      ve sen bilmezsin ama, ben hiç nohut yemedim
      ve nohut yemeyi bırak, nohut dahi görmedim
      ve ben hep, yanık nohut tarlaları gördüm
      ve ben hiç, yanan bir nohut tarlası görmedim
      ve ben hep, yandıktan sonra simsiyah halde nohut tarları gördüm
      ve ben hiç, kokusunu almadığım bir nohut tarlası da görmedim
      ve ben hissederken hep, aynı bağlacı kullanırım, mer
      ve nohut tarlaları kokar işte, anlıyor musun
      bak anlamıyorsan söyle artık, daha fazla günahına girmeyelim ateşin
      daha fazla ilişmesin karanlık, nohut tarlalarına
      daha fazla kirlenmesin gökyüzü
      nohut tarlaları yanarken çıkan, isli pisli dumandan
      kendime ait bir kelimem olsun istiyordum ya hani, halen istiyorum bu arada
      sarhoş bir kelime kabul ederse bana ait olduğunu
      ya da ele ayağa düşerse aidiyet duygusu
      kelimenin biri çıkıp da derse ki, lütfen daha fazla nohut ve tarlasından bahsetme
      yorma kendini, bak ben buradayım, senin olmaya hazırım, temizim, safım
      işte bir şekilde, kendime ait bir kelime var olursa bir gün
      kendime ait o kelime;
      senin anlamayacak olman olacak
      anlıyor musun.

    • Şimdi, hemen, sıcağı sıcağına yazayım bi tanecik

      Senin acın bazen sonsuz bir yara içimde
      Geçerken köşesine vurdum hem de
      Ah ile vah etsen de geçmez hemen acısı
      Ayak küçük parmağımın varoluşsal sızısı

      -Acılı ruşen-
    • Çıkarı için verdiği yuvayı
      Aldı arının elinden insan
      Üzerine çiçek yerine su
      Kuru havayı da kovdu odasından
      İçeride insana aç insan
      Dışarıda karnı tok nemsiz arılar

    • zeytinyağlı yaprak sarmasına bayılırım
      bir dudiş verip öpsen beni ayılırım
      iki üç gündür aramıyorsun darılırım
      gurban olduğum anangile selam söyle
    • Ülkemiz büyük ve güçlüdür,
      Irkımız cesaret doludur.
      Türkiye Türkleri savaşa hazırdır
      Batı türkelinin askerleri

      Azim ve güç ile
      Türkler zorlu bir savaşa başlıyacaktır,
      Oğuz kağan bizi birliğe çağırdığı vakit,
      Hepimiz gök Bayrağın altında toplanacagız.

      Savaş istemiyoruz ama kendimizi savunucagız
      Düşman göklügümüzü görmek isterse
      Başka hiç bir şeyi göremeyecek.



    • İzleyenlere keyifli seyirler yaşattı, mutsuzluğum
      Yetkililerden yardım istiyorum, kalbim soruşturma başlatsın
      Aklım hem kendini hem beni tehlikeye attı
      Kahretsin, şimdi yine düşüneceğim.

      Tanrım, bu görüntüler İstanbul'dan
      İfadesinde "kış gelmiyor" dedi kendim
      "Hadi mutluluktan adam yapalım"

      Gözleri parlasın, gülüşü profesyonel
      Hüzün şampiyonu oldu geçen seneler.

      (gazeteci şiiri)
    • Bir dem daha koyu.
      Gökyüzü ve olayların iç yüzü
      Yaz'ı alelacele gönderdim çağırdım güz'ü
      Çok yaş almadığım halde
      Fersahlarca uzak geliyor çocukluğumun gündüzü...
    • Ayrılıklarla yollar da ayrılır, kaldırımlar da.
      Karşılıksız bakışlar vuku bulur, karşı kaldırımlarda.
      Bıraktığım mutlu anlar, akan trafiğin ortasında..
      Bir çeyrek yaşama sevinci daha bıraktım.
      Eski sokağımda..

      Ne oldu diye sorar birkaç tanıdık yalandan.
      Hiç derim, uzatmadan..
      Gözlerim kaşınır, vücudum ağla der, ağlamam.
      Hep derim içimde, geçti, geçecek sonradan..
      Oysa ucu yanık mektuplar, dolabımda..

      Işığı biraz dibine tutarsam sırlarımın
      İsimlerini görebileceğim yok saydıklarımın
      Çok az da olsa kalabilsem umut istasyonunda
      Etmeyeceğim bir daha veryansın..

      Bir kere geldim, yaşıyorum ederinde
      Bambaşka bir yüzle karşılaşıyorum Ekim'in on yedisinde.
      Kolay çıkar mı canım son nefesimde?
      Mutlu olmuştum bir keresinde, bir keresinde.

      23.10.2020
    • Ya şimdi, ya hiç..
      Bugün yemeliyim, beni kendime getirecek silleyi
      Ya şimdi, ya hiç..
      Bugün görmeliyim günahlarımı, etmeliyim tövbeyi.
      Ya şimdi, ya hiç..
      Bugün hissetmeliyim, bıçağı bileyen o kalleşi.
      Ya şimdi, ya hiç..
      Bugün saymalıyım saniyeleri.
      Bugün durdurmalıyım, o'na atan yüreğimi.
      Yoksa geç olacak..
      Yoksa hiç olmayacak...
    • Evet, hâlâ düştüğüm yerdeyim
      Evet, ayak izin hâlâ toprakta...

      Evet, karaladığım defter sonunda doldu
      Evet, şakımıyor artık kuşlar sabahları...

      Evet, ellerin ayazda sıcak bir eli kavrıyor, hissediyorum
      Evet, yaz ayında buzdolabından çıkmış margarin gibi oluyorum...

      Evet, depresif şarkılara devam
      Evet, kötü adamın merhametine sığınan saf,
      Evet, kitap sayfalarını buran, küllüğü sonuna kadar dolduran benim...

      Evet ulan evet, katil de benim maktul de
      Ve evet, ailenizin görüşmenizi istemediği çocuk da benim.
      Çektim, çekiyorum cefamı evet...
    • Görünmez şeylerle savaşmak ne kadar da zor,
      Hele ki geçmişinle...
      Diğer yolları düşünmek, olasılıkları hayal etmek, nerede hata yaptığını anlayabilmek zor.
      Yara izleriyle ve onların olur olmadık yerde kanamalarıyla yaşamak zor.
      Ah be kardeşim,
      Bulmak kolay da elde tutabilmek zor...
    • Geç değil, ağır değil, yavaş değil.
      Erken kaldım sana, senin suçun değil.
      Yedim, içtim, gezdim.
      Hızlı düşündüm, yanlış kararlar verdim.
      Öyle ki tez vakitte delirdim.
      Birden yatırdılar musallaya.
      Henüz sadece kırkımda...

      Geç değil, ağır değil, yavaş değil.
      Erken çok erkendi, senin suçun değil.
      Ağladım, sevindim, hissettim.
      Bu hayatı sadece ben seçtim.
      Soluksuz koştum ve gün geldi, bittim.
      Yolculuğum başladı sonsuza.
      Hatırlanmam her giden gibi, bir sonraki yaza...
    / 4