abdülhak hamit tarhan
-
türk edebiyatında "şair-i azam" (büyük şair) olarak tanınır. ona bu adı verense süleyman nazif'tir . şiir ve tiyatro türlerinde eserler vermiştir. divan edebiyatını bitiren kişidir. tanzimat şiirinde batılılaşma hareketinin ve yeniliklerin asıl öncüsüdür. tabiat ve aşk şiirlerindeki ana temadır. umut, hiçlik, yokluk, yurt sevgisi, ölüm, insanlık ve metafizik şiirlerindeki diğer konulardır. aynı zamanda türk edebiyatında "şiire metafizik ürpertiyi getiren şair" olarak da bilinir.
eserleri
şiir: makber, sahra, validem, ölü, hacle, bunlar odur, garam, divaneliklerim yahut belde, baladan bir ses, ilham-ı vatan, kahpe yahut bir sefilenin hasbihali
tiyatro: sardanapal, turhan, kanuni'nin vicdan azabı, eşber, nazife, abüllahü's-sagir, ilhan, yabancı dostlar, arziler, ruhlar, tayflar geçidi, tezer, nesteren, liberte, hakan, cünun-ı aşk, macera-yı aşk, sabr u sebat, içli kız, duhter-i hindu, tarık, ibn-i musa, zeynep, finten, yadigar-ı harp