veda
-
bir keresinde bana "hep sen gidiyorsun, ben arkandan el sallıyorum" demiştin de "hepsini veresiye defterine yaz, topluca ödeyeceğim" demiştim.
şimdi sorsan gitmeler mi daha zor kalmalar mı diye, cevap veremem. kime gittiğin ve nerede kaldığında giz kalır yanıtım. illa ki bir şeyler duymayı bekliyorsan dinle.
veda etmek değil istediğimde parmak uçlarıma yükselip sarılamamak, koşup sırtına atlayamamak, ben korkayım da benimle uğraş diye korku filmi izleyememek, bulaşıkları yıkarken fotoğrafını çekememek daha zor.
düştüğümde gülüp elini uzattığında gülememek, beklemek, kimse görmediyse düştüğüm yerde ağlamak zor.
haydi itiraf et gitmeyi ya da kalmayı değil de anı biriktirmeye devam edememeyi sevmiyoruz zaten.