hikmet benol


  • Bir gün en yakın arkadaşlarımdan birinin ben seni Hikmet Benol' e benzetiyorum. Sen aynı onun gibisin demesiyle duydum Hikmet Benol'ü. Hemen o gün arkadaşımın evine gittim ve tehlikeli oyunlar kitabını alıp okumaya başladım. Az önce tam 3.5 ay sonra kitabı bitirdim. Sindire sindire yavaş yavaş okudum. Bazen iyice karamsar olsam da nadiren de olsa umutla doldum. Okurken fark ettim ki ben gerçekten bir Benol olabilirim. Çayı demlerken bile bunu planlaması, sürekli kararsız tavırları, elalemci düşüncesi yüzünden onaylanma isteği ve detaycılığı benim karakterimle örtüşüyordu. Ben bi yere asla geç kalmayan, gidip gelirken süreyi dakikası dakikasına ayarlayan, benol gibi işlerini sıraya koyan ve en ufak şey de bile kararsız kalırken gerçekten yorulduğumu fark etmiştim. Bu kitap ben de bazı şeyleri değiştirdi. En azından sonum benol olmasın, oyunum güzel bitsin istiyorum.
    Benol'ü genellikle Aylak Adam kitabındaki C. karakterine benzetirler ama ben benzetemiyorum çünkü Hikmet aşırı derecede sorumluluk sahibi olduğu ve kaygı yaşadığı için mutsuzken C. aylak ve sorumsuz olduğu için mutsuzdur. C yi Albert Camus' nun Yabancı kitabındaki Meursault karakterine benzetirim. Onun gibi hissiz, umursamaz ve vurdumduymaz.
    Benol' ü ise anlaşılamadığı ve değersiz hissettiği için biraz Kafka'nın Dönüşüm kitabındaki Gregor Samsa'ya benzettim