blog sözlük itiraf
-
Günlerdir, hatta birkaç haftadır, yoğun bir şekilde The Killing dizisini izledim. Az önce de 4. sezonun finalini izleyerek tamamlamış oldum. Şu şarkı çalıyordu. The Jezabels - Peace of Mind
Sonu her şeye rağmen çok güzeldi. Yarın kalkınca tabii ki özleyeceğim. Alışkanlık ve beklenti yaptı sonuçta. Duygusal etkisinden aynı rahatlıkta bahsedemiyorum. Ben dönüp dolaşsam gidebileceğim kimsem yok sözlük. Hayatım hep ineklemekle geçti sayılır. Lisede arkadaşlıklar dostluklar geçici dendi, boş verdim, üniversitede kopuk yaşadım mecburen, eski sevgililerimle arkadaş kalamıyorum, o çok şey paylaştıklarım da yok. İşin kötü tarafı, bir daha da kimseyi sevemeyecek oluşum. Yok öyle saçma salak sevmelerden bahsetmiyorum. Ya da birilerine karşı insansı pozitiflik'*' sunamayacağım. Bildiğin sevemeyeceğim, sevmeyeceğim çünkü. Zaten sevecek birini bulmak çok zor da, bendeki artık ciddi bir ruhsal anlamda güven sorununa dönüşmüş durumda. Kökten silip atma gibi bir kötü huyum var. O yüzden ben de kapatıp o defteri, sevmiyorum diyebiliyorum.
Belki bir şekilde şans eseri sevilirim biri tarafından. Ama sevebilir miyim tartışılır. Aslında bu ruh haliyle blog yazmam lazımdı. Ama iOS 10.3.2 yayınlandı. Telefonuma DFU modunda format atmam lazım. Sonra yatarım zaten boş hayaller kurup.