geceye bir şiir bırak


  • Sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın
    uzatırım saçları, tırnakları, anları
    beklesem büyür müsün sen çocuk?
    ırmaklar genişliyor, dallanıp
    budaklanıyor ağaç…

    Sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın
    gizime bir ilmek daha atarım ben
    böylece bir kakül iner o çıplak alına
    alın o ki saçtan kırışmaz zerresi
    kırışır seni beklemekle geçen zaman
    belki hiç
    gelmezsin!

    Sen şimdi sabrımın taşını yuvarlarsın
    bir yeti değil mi aradığımız ortak?
    yangınlara alışma(!) , eğimler seni bilsin(!)
    ilk tılsıma vurulmuşuz seninle ikimiz
    yağmura şaşıyorum hala bak
    senelerdir yağıyor halbuki…

    Alper Gencer