mars


  • önümüzdeki 50 senede gidebileceğimizi sanmadığım gezegen.

    dünyadan kalkan roketlerin %4 patlama riski var.
    mars yolculuğu ve marsa yerleşmek için gereken yükümüzü onlarca roketle ancak uzaya taşırız.
    uzayda o kadar yükün kenetlenip tek gemi olması konusu başlıbaşına sorun.
    gemiyi dünya yörüngesinde inşa ettik diyelim, uzun sürecek yolculuk boyunca yerçekimsizlik ortama insan vucudu alışamıyor. uzay istasyonunda hergün hayvan gibi egzersiz yaptıkları halde dünyaya dönen astronotlar haftalarca fizik tedaviden sonra normal yürür hale gelebiliyor.

    yapay yerçekimi için bir diskin kendi etrafında dönmesi tekniğini uzay filmlerinden görmüşünüzdür. işte o diskin en az 400 metre çapında olması lazımki dönmeden dolayı sağlık sorunları ortaya çıkmasın. 400 metre çapında gemide devasa ağırlık demek.

    yolculuk esnasında güneşten gelecek radyasyondan korumak için 400 metre çapında uzay gemisini 10 cm kurşunla kapatmak gerekiyor. sadece kurşun onbinlerce ton tutar, bu kadar ağırlığı uzaya göndermek için binlerce roket lazım. roketlerin %4 ihtimalle patladığını düşününce elimizde rokette kalmayacak.

    diğer bir sorun marsa iniş. mars atmosferi çok hafif. uzayda 20km/saniye ile giden gemiyi hava sürtünmesi ile yavaşlatmanız dünyda mümkün ama orada değil. zaten NASA dışında hiçkimsenin mars yüzeyine robot gönderememesinin sebebide bu. hemen hepsi marsa inerken hızı düşüremedikleri için çakılıyorlar. paraşüt ve hava freni ile marsa inebilecek en büyük kütle 1 ton ağırlığında olabiliyor. buda insanlı bir yolculuk için komik derecede az bir rakam. o zaman ters yönde roket yakarak hızı düşürmen gerekecek, bunun içinde yüzlerce ton belki daha fazla extra yakıtı yanında götürmen gerekiyor.

    toplamda bize roketlere alternatif bir uzaya malzeme gönderme fikri lazim. roketlerle bu iş zor.