mustafa kemal atatürk
-
sen yaşasaydın Ata'm
yine yazılırdı sözler şiirler
yine söylenirdi şarkılar türküler
ama acı olmazdı bu kadar
kuru kuru gitmezdi boğazımızdan
sen yaşasaydın Ata'm
-
çok özlüyorum. hiç tanımadığım, tanımadan borçlandığım bu yüce insanı. bi fotoğrafı, konuşması, her kasımın 10'u bi soğuk oluyor ne kadar kalın giyinirsem giyineyim. sabahları kalkamam kolay kolay tembel olurum. ama kasımın 10'u uyumak istemiyorum o gün. uyursam utanırım. giyinmezsem, nerde olursam olayım o saat o dakika hazır olmazsam utanırım.
sen bize öyle bir şey miras bıraktın ki Ata'm bi baba evladına böyle ağır bir sorumluluk yüklemez. şimdi aynaya bakıyorum. sabah kalkıp dışarıdaki insanlarla göz göze geliyorum. insanlar nefretle bakıyor birbirine daha saat sabahın yedisinde. ve her şey hızla kötüye doğru akıp gidiyor. ne desek de ne kadar değişmeden dursak da "vatan" değersizleşmeye başlıyor, anlamını yitiriyor ve elimizden hiç savaşılmadan çıkıp gidiyor. kimse vatanında kalmak istemiyor Ata'm.
bi 10 kasım ve bi soğuk gün daha. her şey bu kadar üst üsteyken hayatımda bi gözyaşı oluyor artık kalanlar da Ata'm. kılıç ali gibi salih bozok gibi başında ölümünü korkuyla bekleyememek gibi geçicek yine bi 10 kasım. bugün günlerden sadece acı.