varoluşculuk
-
existensialism olarak da bilinen varoluşçuluk, esasında ii. dünya savaşından yaklaşık bir yüzyıl öncesine dayanan bir felsefe akımıdır. bu akımın ilk temsilcisi kierkegaard'dan camus'a, ilk tanımı yapan ve bu kavramı felsefe literatürüne sokan sartre'dan nietzsche'ye kadar dönemin değme filozofları farklı fikirler öne sürmüş olsalar da ana fikir 18. yüzyıl ortalarına kadar hüküm sürmüş baskın sistematik felsefeye karşı bir tepki olarak felsefi düşüncenin salt düşünen özne ile değil duyumsayan, yaşayan bir birey olarak insan öznesi ile başladığı inancını paylaşan bir grup filozofun öne koyduğu akımdır. varoluşçuluğun kilit noktalarından olan otantisite ve otantik yaşama misyonu dinler ile değil bireylerin kendileri tarafından gerçekleştirilebilir. teist filozoflar hegel ve kant'ın aksine varoluşçu filozoflar münferit bir bakış açısına sahiptir.