30 ekim 2020 seferihisar samos depremi

Hayattaki en büyük korkum olan depreme bugün evde yakalandım. İzmir’de hep deprem olurdu, 3.2 gibi küçük depremleri bile her zaman hissedip hayatı kendime zehir ederdim. Bugün yaşadığımız felaket, hayatta yaşadığım herhangi kötü bir şeyden kat kat korkunçtu. Evdeki biblolar, aynalar, çerçeveler ve tabak çanak yere devrilmeye başladığı an kendimi kapı kirişlerinin altında hızlı hızlı nefes almaya çalışırken buldum. Kendimi bir şekilde dışarı attığımda dışarısı insan kaynıyordu. Yaşlı ve zar zor aşağı inmiş insanlar telefon ile sevdiklerine ulaşmaya çalışıyordu, evcil bir köpek sahibini kaybetmişti, bacağıma sürünerek sahibi olup olmadığımı test etti sanırım. Gerçekten felaketti, herkese geçmiş olsun...