tarhana çorbası
-
ananem senelerdir tarhanayı kendi yapar ve tuz, baharat pek atmaz. baya baya yavan olur. neden dediğimde zamanında biz küçüğüz diye çocuklar tuz baharat yemesin diye öyle yapmış. sonra da senelerdir çocuğu olmayan dayımın belki bu sene bebeği olur da bebek yer düşüncesi ile öyle yapmış.
sabah sabah o kadar üşendim ki ekmek almaya gitmeye, sonra kahvaltılık yok, hafta içi de şehir dışına çıkacağım bozulacak neyse market alışverişi yapmayayım, babam hep çorba içerdi sabahları. tarhana yaptım. ilk yudumda afalladım bir. baharat, tuz hepsi var.
bazen bazı eylemlerimi hatırlamayabiliyorum. kumanda elimde kumanda aramak, kahve bitmişken hayır bitmedi diye evde bir yerlerde kahve aramak gibi. acaba ben mi attım baharat diye emin olamayıp kadıncağızı aradım sabah sabah.
tarhanaya baharat ve tuz mu attın sen diye. evet dedi. ama nedeen diye çığlık atmışım bir. o bir nevi anneannemin totemiydi yıllardır. tutmasa bile.
"dayın yaşlandı artık çocuğu olmuyor. siz de evlenmiyorsunuz ki çocuğunuz olsun diye tuzsuz yapayım."
bir buruldum sabah sabah. bir çorbadan buruldum.