önemli olan iç güzelliği


  • her yerde duyduğumuz o vecize yankılanır kulaklarımızda: “Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık. Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin.”

    lakin bu ruh, n'asıl bir ruh?
    insan herhangi şey'lerden tabii suret ile etkilenen bir canlıdır. bu durum da göstermektedir ki -bir ruh herhangi bir durumdan etkilendiği vakit 'o' oluyor iken, herhangi bir andan sonrasında etkilendiği 'o' şeye dönüşebilmektedir. bu etkilenme sürecinde ise insan devridaim yapmaktan ziyade a noktasından b noktasına, c noktasından ise d noktasına ilerlemektedir ve bu da sonsuzluk fikri içerisinde debelenip durmaktır. bu sebep ile ruh öyle-böyle bir yapıyı temsil etmesi ile, ölüm her şeyi yok eder iken, hayat ise ruhları değişken bir yapıya sokmaktadır.

    "ruhlar aleminde yaşamıyoruz, tabii ki bedenleri arzu edip, seveceğiz."
    n'için bir heykele bakakalırız ve ondan haz duyarız, cevap basittir: estetik. herhangi bir kadından veyahut bir erkeğin bedeninden haz duymak da buna işaret etmektedir. cinsel dürtü de buna tabiidir.
    afekt'i bir kenara bırakıp ilerlemek manayı terk etmek olacaktır. o zamana kadarki kadın-erkek imgemizi herhangi bir kimsede yaklaşığını bulur isek, o'na koşarız -kesin olarak bu 'o' diyemeyiz, çünkü 'o' hiçbir zaman olamayacaktır. insanın hayal-gücü deryadır.-
    beğenmediğimiz bir bedenin içindeki 'o' kimseyi merak etmeyiz, herhangi sempati veyahut hoşlantı duyulan kimse, öyle birisi olarak kalacaktır ve bakıp-geçmelik bir er olacaktır.
    imgelerin tezahüründe bulacağımız kimsenin ruhunu biz inşa edeceğiz, çünkü: en derinine baktığımızda onu değil, içindeki düşüncelerimizi seviyor olacağız.