öykü'nün enayisi
-
onetis denilen bataklığa saplanmış bir erkek.
arkadaşlar kadınların düşündükleri ile yaptıkları farklı şeylerdir. şayet bir kadına zayıflığınızı gösterirseniz sizden mütemadiyen uzaklaşmaya başlayacaktır. çağ 1960 türkiyesi değil. kimsenin bir şeylere tahammül edecek durumu yok. ağlayıp sızlanmak malesef ki erkeklere özgü bir şey değil. koskoca dünyada tek bir insanı saplantı haline getirmek kişilik bozukluğunun göstergesidir. aldatılmak, küçük düşürülmek, kullanılmak... bunlar insanları derinden sarsan şeyler fakat bu demek değildir ki hayatımız kaydı. herkesin gönül yarası vardır. olacaktır da. ne kadar duygudan uzak bir anlayış biçimi de olsa, yaşadığınız ilişkilere körü körüne bağlanmaktan vazgeçin. mutlaka birgün bitebilir gözüyle bakın. eğer karşı taraf aldatıyosa, soğuksa, hakettiğiniz değeri alamıyorsanız pas geçin. bırakın çıksın hayatınızdan. seven, her şekilde katlanıp, şikayetini uygun bir dilde söylediğinde sorunların %60'ı çözülerek devam ederken, malesef çoğu kadın bu sorunları ayrılarak cezalandırıyor. ayrılıp akılda kalıcı etki bırakmaya çalışıyor. siz siz olun bir kadın için bir insan, bir erkek için, aileniz dışında kimse için bu denli duygusal boşluğa düşmeyin. hayatınızı bunlara kafa yoracak kadar boş yaşamayın. uğraşın, çalışın meşgul olun. arkadaşda elbet çelik olacaktır o tavda. 3-4 yıl sonra o yazdıklarına bakıp aklımı seveyim bu ben miyim dicektir. siz görüp bu ikilemlere düşmeyin.