radyo tiyatrosu


  • yaz aylarında her gün canlı yayından dinlediğimdir. o kadar canlı ki arada radyo bile yok.
    mahalle içinde apartman dairesinde olan iş yerimin yan apartmanında zemin katta bir aile yaşıyor. tüm yaz boyunca neredeyse bütün günlerini bahçede geçiriyorlar. konuştukları her şeyi, yaptıkları her hareketi, kısacası tüm yaşantılarını dinleyerek geçiyor üç dört ayım. kendilerini hiç görmediğim halde aile yapılarına, ilişkilerine, sevinçlerine, dertlerine ve müzik zevklerine kadar o kadar hakimim ki, eminim gündüzleri evde olmayan evin babası onları benim kadar tanımıyordur.
    evet camı kapadığımda radyom da kapanıyor ama o zaman da sıcaktan duramıyorum. daha çok mecburiyetten biraz da alışkanlıktan her bölümünü kaçırmadan dinliyorum.