hayatın bir numaralı kuralı


  • hayat özgür olma hikayesidir bir nebze. önce ailenizden koparsınız, sonra çevrenizden. bulunduğunuz şehirden gidersiniz, bazen ülkenizden ayrılmanız gerekir. okula gider kaçmak istersiniz, işe girer çıkmak istersiniz. biriyle daima yan yana olmak için evlenir, sonra o olmadan yapacak aktivite ararsınız.

    neticesinde insanın aradığı özgürlük müdür? sartre'nin dediği gibi insan özgür olmaya mahkum mudur? yoksa bu özgürlükten beklentisi huzur mudur insanın? galiba böyle. neticede her insan huzura doğru kayar. çalışanların pek çoğunun hayali deniz kenarında huzurlu bir emekliliktir. huzurlu ve sessiz, kargaşasız.

    çelişkiye bakın ki bir insanın sonsuz huzura ve sessizliğe kavuşabildiği tek yer de mezarıdır.

    *yazmaya çabaladığım romanımdan sözlük formatına uyarlanan ufak bir pasaj*