son güne bırakılan ödevler

ödevi verildiği gün yapmayı, sınava düzenli ve her gün çalışmayı zekama ve yeteneklerime hakaret sayıyorum. (bkz: Yaşasın kendimi beğenmişliğim ve kibrim) Son hafta kitaplara gömülüp halloluyorken, son gün ödev bir şekilde yetişiyorken ve çok şükür teklemeden mezun olabilecekken, yani, şimdi, hiç gerek var mı düzene nizama ya!

Ben bu huzursuzluğun, vicdan azabının müptelasıyım. Öbür türlü öğrenciymişim gibi hissedemiyorum. Çalışmayıp sınava zor demek, yetişebilecek derse hoca da konu aralığını amma geniş tuttu demek, tembelliğe herr türlü bahane üretmek bu işin doğasında var. Her devrin öğrencileri de böyle olamalı tabi ki. Hatta daha beteri... Gerek yok bu saatten sonra da düzenimizi bozmaya, değil mi canım?