kedisiz sokaklar istiyoruz

kediler benim için sokakların yürüyen, hareket eden çiçekleri. her bir kedide allah'ın kedileri ne güzel yaratmış olduğunu düşünüyorum, hayran hayran bakıyorum, zarafet, esneklik, kendini koruma, temizlik, dostluk, güzellik, hepsi var! hayatımda yaşadığım en büyük acı elimi bir kedinin ısırması oldu. böyle bir acı olamaz. 5 dakika boyunca elimi kimseye gösteremeden acıdan zıplayıp durdum. 3 gün sonra 2 diş yeri hala kanıyordu. allahtan alttaki dişleri de geçirip kilitlememişti çeneyi. 1 hafta aynı kıyafetle kaldım, üstümü değiştirmeyi bırak, tuvalete gidemiyordum acıdan. elim şişti, şişti kocaman oldu. bir diş sinire, diğeri tam damara geçmiş. iş yerim raporsuz izin verdi ve 1 hafta eve yemek gönderdi. fobi mi dediniz? kedileri hala çok seviyorum, çok minnoşlar. durduk yere ısırmaz kediler ve beni de durduk yere ısırmadılar, çok fena kaşındım.
kedisiz sokaklar çok distopik geliyor bana. onlara her yerde rastlamamak, bisikletimi kilitlerken ayaklarıma sürtünmelerini hissedememek falan çok korkunç geliyor kulağa.