en çok utandığınız anlar

ilkokul birdeyim. annem veli toplantısına geldi. ve ısrarla sakın kapıdan ayrılma bak seni burada bulamazsan bırakıp giderim dedi. korkudan kapıdan ayrılamıyorum çünkü evin yolunu bilmiyorum okulun ilk haftası.

ve çişim de geldi. annemi bırakıp gider diye korkudan altıma işedim. hemde karşımda bir kız arkadaşım ve abisi de vardı. ısrarla kızılbüyü işiyorsun diyorlar hayır su o diyordum. nasıl utanmıştım o yaşımda.

ve annemin tesellisi, çocuksun sen olabilir oldu. hani böyle bırakırım diye blöf yapmasaydım değil kadındaki mantık.