denemeler

(bkz: jean-paul sartre) da aynı isimde bir deneme kitabı yazmıştır. askerde okumuş, bir çok notlar almıştım. kitapta okuyup çok beğendiğim; belli yerlerini not ettiğim "savaşın sonu" isimli denemeden bir pasaj ekleyeyim aşağıya.
"oysa, insanın er geç kendi ölümünü kendi elinde tutacak hale gelmesini beklemek gerekti. bugüne kadar nereden geldiği bilinmeyen bir yaşam sürüp gidiyordu. kendini toptan öldürme olanakları olmadığı için, kendi ölümünü reddetme yetkisi de yoktu. savaşlar; yaşayanların sık yığınları içinde, çabucak dolan küçük oyuklar kazıyordu. kalabalığın içinde her insan sığınaktaydı. onu tufan öncesi hiçlikten ataları, gelecek zamandaki hiçlikten de torunları koruyordu. hep zamanın ortasındaydı. uçlarda yaşamıyordu hiç bir zaman. işte birden bin yıl öncesine döndük ve her sabah son günün arefesinde olacağından; o gelince namusumuzun, cesaretimizin, iyi niyetimizin kimse için hiç bir anlamı kalmayacak. hepsi kötülükle, kötü niyetle, korkuyla yan yana, hiç bir şeyin hiç bir şeyden ayrılmadığı bir yokluğa gidecek."