çok özlenen şeyler
-
sanırım en çok kütüphaneyi özledim. artık okumaktan ve çalışmaktan sıkıldığım zamandan ara verip, sigaramı yakıp vapur seslerini duymayı...
sinemaya gitmeyi de özledim. küçük sinema salonlarında, birçok kimsenin bihaber olduğu ve sanat kaygısı güden filmler ile demlenmeyi...
her güne başlayıp mutsuz olduğum vakitlerde, "yarın bambaşka olacak" planları kurduğum ve her günün bir diğerkinden farksız olmadığını görüp, varoluşsal bulantıya girmeyi...
arkadaşlar ile, "e şimdi n'apalım" dedikleri vakit, içelim o zaman dediğim zamanları da özledim,
beyoğlu'nda başıboş dolaşmayı ve bir inde içmeyi de özledim.
özledim işte ya hu, yaşamayı özledim ve aylaklığı...