türkiye'den defolup gitmek
-
Geçen yıl tam da bu zamanlarda yaptığım ve zerre kadar pişman olmadığım hadise.
Yanarım yanarım 10 yıl evvel bunu yapmadığıma yanarım.
Üniversite biter bitmez yapılması gereken olaydır.
Türkiye’de hiç bir kurum ve kuruluşa güvenim kalmadı.
2010 yılı kpss ile başladı bu güven problemi.
Kpss a grubundan hiç bir zaman gerekli puan türlerinde 80’nin altına düşmedim.
Kurum sınavlarını da hakeza listeye girecek yeterlilikte puanlarla geçmeme rağmen mülakat denen duvara toslayıp durdum.
Uzun hikaye...
Geçen sene bir ara işsiz kalmıştım.
Bir çok yere iş Başvurusu yapmış mülakatlara çağrılıyordum.
Ama hep aynı hikaye.
Açlık sınırında maaş teklifleri.
Biz sizi ararızlar...
vs...
En sonunda atom fiziğine de profesörlüğe de lanet ettim ve kaçak yollarla Bulgaristan üzerinden Makedonya’ya, oradan da Karadağ’a, Sırbistan, Bosna-Hersek, Hırvatistan, Slovenya, İtalya derken kendimi İsviçre’de buldum.
Hayatımda yaşadığım en acayip ve heyecanlı maceraydı.
Ormanlarda aç kaldım. Yağmurda günlerce yürüdüm.
Üç defa çok pis dayak yedim ama en sonunda zorlu yolculuğu tamamladım.