geceye bir itiraf bırak

olan biten her şeyin farkındayım. benimle konuşan, takılmak isteyen insanların kim olduğunu biliyorum. samimi olduğuna inanmak istiyorum ama davranışlar hiç bu yönde olmuyor. bir çıkar, bir amaç veya bir boşluk doldurma, her ne arzuluyorsa onu görebiliyorum. ben onun için özel değilsem, yani herkes gibiysem ne anlamı var ki? senin için nefes alıp almamamın bir önemi yoksa, boş ver gitsin zaten. keşke bu kadar fokus olmasaydım diyorum kendi kendime. anı yaşamayı kaçırıyorum çoğu zaman