ölüm
-
2018 yılında türkiye’de 426.000 kişi ölmüş bu günde 1167 saatde 48 kişi yapar. saatte 48 kişi türkiye'nin nüfusuna oranla %6x10*-5 yapar yani türkiye şartlarında senin sonraki bir saat içinde ölme olasılığın bu sayı. biraz daha somut bir örnek verirsem sokağa çıktığında gördüğün her 100.000 insandan 5'i sonraki saati görem(e)meyecek dersem baya götümden sallamış olurum ama sizin bunu hesaplamadığınızı bildiğim için ve ölüm konusunda yazma motivasyonum olmadığı için bu sayıya sadık kalacağım. baya iyiyiz ölme konusunda hatta bildiğim kadarıyla kimse bunun başına gelmesine engel olamadı
türkiye'de bulunan ortalama bir insanın elde ettiği başarılar düşünülürse bu insanlar belkide ilk defa 100.000’de 5’lik dilime girdiler(ve evet bu yazının sonunda yazarken harcadığım sürede kaç kişinin öldüğünü yazacağım*. hatta artık zaman birimi olarak ölüm sayısını kullanabilirim 2 saat demek yerine 96 insan gibi. saatlik ölüm sayısının değişeceğini söyleyebilirsiniz ama bu dolar gibi hızlı bir şekilde artıp artmayacağı için
-did you see what i did here- bu kısa vadede sıkıntı olmaz. hatta uzunluk birimi metre yerine balina uzunluğu kullanabilirim biriminede bn derim kim durdurur ulan beni! mesela göbek deliğim ve ayağımın ucundaki doğum lekesine kadar olan uzunluk 0,0272 bn)
ama insan merak ediyor kim bu süper 5’li diye. ailelerini arkadaşlarını düşünsene nasıl ağlıyorlardır şimdi. akrabalar falan eve toplanmış ,ölüme birkaç adım daha yakın olan akrabalar tedavüldeki tüm ölümle ilgili klişeleri ustaca kullanıyorlar. diğer tarafta feryatlar falan bazıları o kadar çok bağırıyor ki çektiği acıyı geçip hatta göbekten sağa dönüp caminin karşısına kadar gidiyor sanki yeterince bağırmazsa birileri onun kötü akraba olacağını düşünecekmiş gibi(acaba yakınlık derecesi ile ağlama miktarı arasında matematiksel bir ilişki var mı? doğrusal bir ilişki olmamalı bence, yani bir kişinin babası ölmüşse onun ağlama miktarına 12 dersek ölen kişinin 2. dereceden akrabası 11, 3. dereceden akrabası 10 olmamalı
bence logaritmik olarak azalması lazım baksana ölenin amcasının torununun çocuğunun kuzeni helvaya gömülmüş yani doğrusal olarak azalsaydı bu kişinin gözlerinden bir iki damla yaş gelmesi gerekirdi)
ama benim böyle ortamlarda nefret ettiğim kişi ağlayan değil ilk söylediğim klişe üstüne klişe dizen kişi. ben eminim ki bazı sözlerini söylemek için birilerinin ölmesini bekleyen insanlar bunlar heyecanlanıyor çünkü pezevenk. sanki bunları söylemek onu daha yüce daha üstün bir insan yapıyormuş ,ölüm hakkında bir farkındalık oluşturmuş gibi sıradan akılın caka aracı olarak kullandığı bu sözler sadece ortamda birikmiş olan adrenalinin nörotransmitteri oluyor.
bir de tabutun sahibinin tarafı var -tabi tanrı takımını tutuyorsan- düşünsene şimdi o kadar din var üç büyükler falan ama ölünce bakıyorsun aslında doğru olan afrikadaki bir kabilenin tanrısı çıkıyor. böyle bir şey acayip bir bummer olur. o kadar imamın papazın yüzündeki sinirle karışık şaşkınlık ifadesini görmek için sağ bacağımdan vazgeçerdim.
*48 insan