gece geç uyumak
-
Bir türlü anlamadığım halde tekrar tekrar döndüğüm noktadır. Hep bir sebep ile bunu yaparken buluyorum kendimi. Lisedeyken her hafta sonu ve tatilde sabahlara kadar müzik dinler, mesajlaşır, film izlerdim. Cuma ve cumartesi gecelerini iple çekiyordum adeta. Çünkü her ne kadar çalışkan bir öğrenci olmasam da okula gidiyordum ve uyumam gerekiyordu. Buna rağmen uyumadığım zamanlar da ölü göz altlarıyla dolaşıyordum ve tabii ki bu karşınızdaki insanlara iyi bir izlenim vermiyor. Hele tatil olduğu zaman kayış kopardı zaten, gündüz uyur akşam uyanırdım bazen. Aşağı yukarı böyle geçti lisedeki yaz aylarım
Nihayet lise sona geldiğimde bir yandan okul bir yandan dershane derken yalnızca pazar günüm bana aitti. Bu yüzden her gün erken uyanmam gerekiyordu. Bu durumun zorunlu olarak uykumu düzenlememe neden olması gerekirken ters tepti. Bu kez de kendi kendime "her günün dolu zaten gece bir iki saat geç uyu biraz kendine zaman ayır" gibi salakça şeyler telkin etmeye başladım. Bahaneye bak, yatıp zıbarsana değil mi?
Neyse efendim o yılı da iyi kötü atlattım bir şekilde ve tercih yapmayıp bir yıl daha hazırlanmaya karar verdim. Bu kez daha da kötüsü oldu. Eylül ayına gelmemize rağmen çalışmıyordum. Depresyona girdim ve üç haftaya yakın bir süre odamda yaşadım. Yine uyumamaya ve geç saatlerde uyanmaya başladım. Üstelik önceki yıl en azından bulunmak zorunda olduğum yerler vardı ve uyanmam gerekiyordu ama artık ne bir dershanem ne okulum vardı. Ailemi, abim sağ olsun, dershaneye ihtiyacım olmadığına ikna ettim ve tamamen kendi kafama göre hazırlanacaktım. Ama hiç de hazırlanıyor gibi görünmüyordum ve onlar da doğal olarak kötü sona hazırlanıyordu. Ben de sonunda artık bir şeyler yapmalı diyerek kütüphaneye gitmeye başladım. Yine geç uyuyordum ve geç uyanıyordum ama en azından çalışmaya başlamıştım. Kütüphane 24 saat açık olduğu için istediğim saat girip çıkabiliyordum. Akşam 8-9 gibi gidip gece 1-2 civarı çıkıyordum. Sonraları daha erken gidip daha geç çıkmaya da başladım. Bir şekilde yürüdü ama. Benim gibi bir "gece insanı" iseniz bir yolunu bulup yürütüyorsunuz. Yıl içinde başka şeyler de yaşandı ama ben sadece uyku düzeni ile hazırlık bağlantısına değiniyorum, akşam 10'da uyuyup sabah 5'te uyanmak şart değil. Dediğim gibi bir türlü yoluna koyuyorsunuz. Aman uyuyakaldım aman sabah uyanayım diye dert etmeye gerek yok
Son olarak bu karantina döneminde uyku düzenim yeniden ters-düz oldu tabii ki. Uyuduğum zaman güneş doğmuş oluyor ve öğleden sonra uyanabiliyorum ancak. Bu durum da aklıma yaşadığım ve biraz önce anlattığım yılları getirdi. İşte böyle sevgili sözlük. Biraz uzun oldu biliyorum ama, işim ne?