şiir

canımın sıkıntı sınırları arasında,henüz adını koyamadığım oylumu dolduran şeydir.
*
saat 03:20,güzel bir enstrümantal şarkıya denk geldim ve ona uygun mısraları bulup bu oylumun yarattığı asiyi yatıştırdım.saat 03:21,hayli hızlı yazıyormuşum,-pıt pıt zorlu klavyenin üzerinde gezinen parmaklar diyecek idim ki âh,saat 03:23 oldu.kendi sevmek belki de zamanı bir salyangozun kabukları arasından söküp,kayıp giden bir yıldızın ışımasına hapseden.biz kendimizi hiç mi hiç sevmeyelim olur mu? olur house.
saat 03:25 ve biz ölmek isteyecek kadar dinginiz..tüm zerrelerimizle biz.şss endişe etme,bilirsin ki ölmek uyumak sadece.bakalım rüya görecek miyiz? (bkz: saçmalamak serbest)
(bkz: sitenin saatiyle uyuşamamak)