sigarayı bırakmadan önceki son sigara
-
7 gün barajını 1 saat sonra aşıyorum. Ve aklımda keşke biriyle iddiaya girseydim net kazanırdım düşüncesi dönüyor. Ama iddiaya girseydim kazanmanın verdiği keyifle yakardım.
Yoksunluk çekiyorum arada. Yanımda sigara içenlerin elinden kapıp içesim geliyor. Sinirlenip dışarı çıkıyorum. Ellerimi yumruk yapıp yürüyorum. Arada bir şeylere vuruyorum.
Ve tam da şu anda uyku tutmamasının düşüncelere ittiği bu saatlerde yakabilirdim bir tane. Kuru ağzımı ıslatan tükürüğün üstüne de aynı sabah kalktığımda içtiğim ilk sigara gibi tat verirdi. Neden kendime bunu yaptığımı sorgulamaya başladım.
Başka neyim vardı böyle bilmiyorum. Lüzumsuz para harcamam. Bir tek sigara vardı. Yapmaktan zevk aldığım bir aktiviteydi. Spor yapmak gibiydi, arkadaşlarla dışarı çıkmak gibiydi. Mutlu olmak gibiydi.
Bir halısahada 5 dakika koştuğumda fark ettim ama. Eskiden bir depar atardım var ya üff. 1 saat durmadan koşardım bi bok olmazdı. Götünde motor mu var derlerdi. 5 dakika koştum, yaktım bi sigara, gram zevk almadım yarıya bile gelmeden attım. Üstüne de bi güzel kustum. 2-3 ay oluyor bu.
Kilo almamam lazım şu an. Zaten zayıfcacık bir insandım ayı gibi oldum. Geçen boydan bi fotoğrafta fark ettim baya ayı olduğumu. Lan zayıftım ne güzel. Acıtıyor bu beni. Bir de üstüne sigara bıraktım. Umarım değer. Umarım eskisi gibi koşabilirim. Bu beni sigara kadar mutlu eder. Koşmayı seviyorum.