geceye bir şiir bırak


  • M. SADİ KARADEMİR, POSTÜLA
    Tarih 10 Mart 2016In Şiirler
    Yoksulun hazanda giydiği paltosuyum,
    Bu gece yalnız bırak, kirlendi abdest suyum
    Ve kirlendi oyuncaklar, bak yine çocuksuyum.

    Bağcıklarım neden bağlanmıyor sevgilim?
    Testere dişlerinin bu keskinliği niye?
    Ya torna tezgâhlarının kolumuzu kapması…
    Neden kumbaram gibi değil bankalar?
    Komşu Ayşe Teyze yine ağlıyor neden?
    Niçin soğuk oluyor alev saçan silahlar?
    Anlamış değilim.

    Oysa böyle öğrenmemiştim tam
    Yasef’ten sonra gelen atalarımdan.
    Ne doğar doğmaz kulağıma okunan ezan
    Ne ezberlediğim dualar
    Ne annem babam
    Bahsetmediler paranın ululuğundan.

    Şimdi ise üzerime yapışan yaftalardan
    Kendime bir ömür yakışanı seçmeliyim.
    Sonra boğazıma kılçık gibi takılan klişelerden
    Duyanları hayrete düşürecek bir slogan.

    Ateş püskürmeliyim kobayların kanmışlıklarına
    Haksızlığa manifestom, emperyalizme salvolar
    İkna edilsin diye canlı bombalar
    Ve yaşamak savaşını versin diye çocuklar
    Çıkmalıyım hapsinden kahramanlığın.
    Yorgun düşmeliyim, iyiye yardım ve yataklıktan.

    Kırmızı Ferrarileri cilalayacaksa kan
    Ölecekse gölgede çicek
    İflah olmazsa zaman
    Birlikte göçeceğiz ufkumuza sevgilim.
    Tekrar edecek nakaratını içimizde postülam.

    Yasak şarkı söyleyen kurtuluş korosuyum
    Bu gece yalnız bırak, kirlendi abdest suyum.