boşluk

İçine hapsolduğum kavram. Kıvranıyorum. Bitmesini istiyorum. İşsizlik değil, sevgisizlik değil, yalnızlık değil, kötü hissetmek değil... Kötü bile hissedemiyorum. Boşluğun bu denli kalın zincirleri olduğunu bilmiyordum. Her hareketim için sebep aramaya başladım. Nedenlerin yokluğunda ortada kaldım. Yaşamak için sebep ararken ölmek için de sebebim olmadığını fark ettim. Hayatım boyunca inandıklarım sarsıldı. Yalanların farkına varırken bitirdim enerjimi, doğrular yerini bildiğim bir uzaktalar. Bu yüzden hayattayım dediğim sebepler inandırıcı gelmemeye başladı. Boşluğun içinde kayboldum. Neye inanıyor insanlar, nasıl güveniyor, ne size nefes aldırıyor ve ne bu nefesinizi kesen sebep. Olmak için ya da olmamak için mantıklı bir sebep verin bana.