jagten
-
--- spoiler ---
ağır bir konu. lucas en başında hiçbir şeyi anlayamamakla birlikte, kendini savunabileceği küçük bir fırsat bile bulamıyor. zamanla etrafını saran huzursuzluk, onuruna yenik düşüyor ve lucas her şeyi bırakıp gitmek yerine, onların üzerine gidiyor. kilise sahnesindeki bakışı, çaresizliğin, gerçeği anlatamamanın ve acının en saf hali diye düşünüyorum.
filmin sonunda mutlu bir tablo görüyoruz. son olayların arasından bir yıl geçmiş, tüm tayfa ve aileleri bir araya toplanmış ve her şey unutulmuş gibidir. lucas klara ile konuşup, onu kucağına alabilecek kadar geride bırakmıştır her şeyi. peki diğerleri bırakmış mıdır?
vaftiz babanın konuşmasında, lucas'a kuşkulu ve anlam yüklü bakışların atıldığını görürüz. pek belirgin, açık değildir fakat anlarız, hissederiz o bakışların ağırlığını. hiçbir şey geçmiş değildir, lucas hala hedeftir, vurulamayan da olsa bir hedeftir. tıpkı son sahnedeki gibi.
--- spoiler ---