babanın söylediği unutulmayan sözler


  • Hastaneleri bilirsiniz. Genelde insanlar ya asık suratlı ya telaşlı ya da çok bitkin olurlar. Doğal olanı da bu tabii. Ama ne zaman babamla hastaneye gidecek olsak içeriye ya gülümseyerek ya da gülüşümüzü saklayarak gireriz. Bu hastanede olmamızdan memnuniyet duyduğumuzdan değil.

    2 sene kadar önce babamla aynı anda hasta olmuştuk. İkimizde o kadar kötüydük ki her akşam acile gitmek zorunda kalıyorduk. Yine bir akşam hastaneye giderken yolda babam şakalar yapıp gülmeye başladı. Her zaman ki haliydi ama bu sefer benim gülmeye bile halim yoktu. Dayanamayıp 'baba Allah aşkına ne bu neşe' diye sordum. Bana hayatımın en güzel öğüdünü verdi orada.
    İkimizden birinin güçlü olup ikimize de moral vermesi gerek. Senin halin yok diye ben neşelendiriyorum seni demişti. Ne durumda olursam olayım gülmeyi öğretmişti bana. Şükrediyorum senin gibi bir babaya layık olamasam da sahip olabildiğim için.