hastaneye sağlıklı gidip hasta dönmek


  • kanser hastası arkadaşımla hastaneye gidiyoruz tedavi almak için. koluma giriyor sımsıkı. "bir yaşlı annemden başka kimsem yok. eşim çocuklarım olsaydı da onların koluna girip gidebilseydim hastaneye." diyor her seferinde. O bunları derken kıymetini bilemediğim aileme sımsıkı sarılasım geliyor tekrar tekrar. hastanede onu beklerken uzun saatler, başka hastaların hikayelerine ortak oluyorum. herkesin dökülmeye, anlatmaya ve yorumsuz dinlenilmeye ne kadar ihtiyacı var. ben acı acı susarken, kararsız bir samimiyetle dinlemeye çabalıyorum. bazen günlerce küçük çocuğundan ayrı kalmak zorunda kalan kimsesiz bir gelinin ellerini tutuyorsunuz. bazen eşini tedavi için gelen bir hanımın sabrından utanıyorsunuz kendinize bakarak. evet hastaneye gidince hasta olup geliyorsunuz, doğrudur. ama insanların çaresizliklerine tanık olunca sağlıklı olan sevdikleriniz için tekrar tekrar şükretmek gerektiğini fark ediyorsunuz. ve ne kadar basit şeyleri dert edindiğiniz bir tokat gibi dokunuyor kalbinize...