ölen kişiden geriye kalan en hüzün verici nesne
-
kendi öz dedem ölmeden önce dede dediğim komşumuz vardı: selahattin dedeydi benim için. her iş dönüşü beni alır onlara gider,orda yemek yerdim. kadınlar günü veya anneler günüde eşine aldığı çiçekten 1tane daha alır anneme de verirdi.o kadar inceydi dedem. gel zaman git zaman kanser oldu. bilenler bilir belki, gırtlağında delik açtılar biricik dedemin. çok anlamasakta anlaşırdık yine. sonrasında sizlere ömür. yemek saatinde kapı çalınmaz oldu,bize uğramaz oldu. öldüğünü sonradan öğrendim ben. bizden 1kat aşağıda çarprazımızda otururlardı. evden çıkarken bazen öyle merdivenden evlerine bakakalırım.