aslında,
bulanığım biraz, yok oluyorum sanki yavaş yavaş.
kendi içimde kayıplara karışıyorum.
bilinmezlikten hiç bilinmeyene.
hem sığamıyorum benliğime,
köpürüyor köpürüyor, oluk oluk akıp gidiyorum.
hem de yetemiyorum kendime.
çıkmazlardan kurtulup başka çıkmazlara giriyorum.
afallıyorum.
ruhum fokur fokur kaynıyor,
altını kısıyorum yavaşça.
iyi miyim ? bilemiyorum.