engelleme seçenekleri
Günlerdir aynada yüzüme bakmadım, kalkıp içime baktım bugün.
Neyim ben dedim, insan kalmayı başabilmiş bir canlı mı?
Yoksa insan kalmaya çalışırken insanlıktan çıkmış bir varlık mı?
Kimim ben dedim Leyla'sını kaybetmiş ...devamını oku
Neyim ben dedim, insan kalmayı başabilmiş bir canlı mı?
Yoksa insan kalmaya çalışırken insanlıktan çıkmış bir varlık mı?
Kimim ben dedim Leyla'sını kaybetmiş ...devamını oku
Günlerdir aynada yüzüme bakmadım, kalkıp içime baktım bugün.
Neyim ben dedim, insan kalmayı başabilmiş bir canlı mı?
Yoksa insan kalmaya çalışırken insanlıktan çıkmış bir varlık mı?
Kimim ben dedim Leyla'sını kaybetmiş bir Mecnun mu?
Yoksa hülyalarda gezen bir Meczup mu?
Evlerin çoğunda doğalgaz kullanılan bir kentte, böyle bir devirde nerden geldiğini bilmediğim bir tutam kömür buldum yerde ve kocaman bir daire çizdim kendi etrafıma, sivri köşeleri olmayan. Sonra simsiyah bir "DUR!" yazdım dairenin tam ortasına, sonra da kalkıp oturdum içine...
Burası senin dedim kendi kendime, şimdi dur, dur ve düşün. Düşünme diyenlere inat düşün, sen insansın düşünmek senin fıtratında var, düşün ki gidecek yolun olsun, düşün ki yiyecek aşın olsun, düşün ki yaşayacak aşkın olsun dedim kendime, sonra sustum.
Sonra arada bir sus dedim kendi kendime, sus ki dinlen, arada bir sus ki demlen dedim. Müzikte es'ler olmasa müzik gıda olur muydu ruha diye düşündüm sonra, güzel bir melodiye döndürmek için hayatımı, küçüklü büyüklü es'ler çizdim kömürden. Büyüklerine uyku dedim, küçüklerine isim vermedim. Usulca perdeyi çektim, yatağıma girdim, kedime sarıldım.
Uyumasam bile dinlenirim belki dedim, belki dinlenirim, kim bilir...
Neyim ben dedim, insan kalmayı başabilmiş bir canlı mı?
Yoksa insan kalmaya çalışırken insanlıktan çıkmış bir varlık mı?
Kimim ben dedim Leyla'sını kaybetmiş bir Mecnun mu?
Yoksa hülyalarda gezen bir Meczup mu?
Evlerin çoğunda doğalgaz kullanılan bir kentte, böyle bir devirde nerden geldiğini bilmediğim bir tutam kömür buldum yerde ve kocaman bir daire çizdim kendi etrafıma, sivri köşeleri olmayan. Sonra simsiyah bir "DUR!" yazdım dairenin tam ortasına, sonra da kalkıp oturdum içine...
Burası senin dedim kendi kendime, şimdi dur, dur ve düşün. Düşünme diyenlere inat düşün, sen insansın düşünmek senin fıtratında var, düşün ki gidecek yolun olsun, düşün ki yiyecek aşın olsun, düşün ki yaşayacak aşkın olsun dedim kendime, sonra sustum.
Sonra arada bir sus dedim kendi kendime, sus ki dinlen, arada bir sus ki demlen dedim. Müzikte es'ler olmasa müzik gıda olur muydu ruha diye düşündüm sonra, güzel bir melodiye döndürmek için hayatımı, küçüklü büyüklü es'ler çizdim kömürden. Büyüklerine uyku dedim, küçüklerine isim vermedim. Usulca perdeyi çektim, yatağıma girdim, kedime sarıldım.
Uyumasam bile dinlenirim belki dedim, belki dinlenirim, kim bilir...
entry akışı (yeni)
klasik görünüm
-
prefabrik ev
emekli olunca 300-500 metrekare bir bahçe içinde dağ başlarında yaşamayı düşündüğüm, minik küçük yetinmeyi bilene fazla gelen şirin evimsi şey
-
geceye bir hikâye bırak
Bir kaç ay önce sabah işe giderken, otobüste bir kız oturmuştu karşıma. Ben inene kadar inmemişti ve yol boyu kaçamak bakışlarla, ince ince gözlerinden çenesine kadar uzanan gözyaşlarını izlemiştim. O, kimse görmesin diye başını çevirmiş, dışarıyı izliyor gibi yapıyordu.
Kim üzdü seni diyemedim...
Hayat ne tuhaf, hayat ne garip, bugün ben aynı durumdayım.
Kim üzdü seni diye soran olmadı...
Halk otobüslerinde, vapurlarda, metrolarda, toplu taşıma araçlarında sabah işe giderken, akşam işten dönerken, tıklım tıklım bir kalabalık ve onca insanın içinde bile acılarını dindirip, gözyaşlarına hakim olamayan insanları ağlatan insancıklar!
Bunun hakkını nasıl ödeyeceksiniz?
Geceler boyu ağlattığınız insanları, yıllar boyu arayacaksınız!
Bizim kalp ağrılarımızın hesabı, iki dünyada da sizlerden ve tüm organlarınızdan sorulmayacak mı sanıyorsunuz?
-
geceye bir hikâye bırak
Günlerdir aynada yüzüme bakmadım, kalkıp içime baktım bugün.
Neyim ben dedim, insan kalmayı başabilmiş bir canlı mı?
Yoksa insan kalmaya çalışırken insanlıktan çıkmış bir varlık mı?
Kimim ben dedim Leyla'sını kaybetmiş bir Mecnun mu?
Yoksa hülyalarda gezen bir Meczup mu?
Evlerin çoğunda doğalgaz kullanılan bir kentte, böyle bir devirde nerden geldiğini bilmediğim bir tutam kömür buldum yerde ve kocaman bir daire çizdim kendi etrafıma, sivri köşeleri olmayan. Sonra simsiyah bir "DUR!" yazdım dairenin tam ortasına, sonra da kalkıp oturdum içine...
Burası senin dedim kendi kendime, şimdi dur, dur ve düşün. Düşünme diyenlere inat düşün, sen insansın düşünmek senin fıtratında var, düşün ki gidecek yolun olsun, düşün ki yiyecek aşın olsun, düşün ki yaşayacak aşkın olsun dedim kendime, sonra sustum.
Sonra arada bir sus dedim kendi kendime, sus ki dinlen, arada bir sus ki demlen dedim. Müzikte es'ler olmasa müzik gıda olur muydu ruha diye düşündüm sonra, güzel bir melodiye döndürmek için hayatımı, küçüklü büyüklü es'ler çizdim kömürden. Büyüklerine uyku dedim, küçüklerine isim vermedim. Usulca perdeyi çektim, yatağıma girdim, kedime sarıldım.
Uyumasam bile dinlenirim belki dedim, belki dinlenirim, kim bilir...
- başlık yok
- her eve lazım
- blog sözlük yazarlarının nick hikayeleri
- bir kadına söylenebilecek en güzel şey
- intihar mektubuna yazılacak tek cümle
- sözlük yazarlarının yaşları
- Sözlük Yazarlarının şu an dinlediği şarkı
- geceye bir şiir bırak
- sözlük yazarlarının şu an yaptığı şey
- yazarların yapabildiği yemekler
- bugünkü blog yazım
- geceye bir hikâye bırak
- geceye bir şiir bırak
- Sözlük Yazarlarının şu an dinlediği şarkı
- bir kadına söylenebilecek en güzel şey
- kısa mutluluk hikayeleri
- şu anda çalan şarkı
- sözlük yazarlarının yaşları
- sözlük yazarlarının youtube kanalları
- üstteki yazarın nickinin düşündürdüğü
- Sözlük Yazarlarının şu an dinlediği şarkı
- pek bir şey yok