yunus emre

  • "herkes ayna gibidir bakan da sen,
    senin gözündür seni ihbar eden.
    her neye bakarsan kendi yüzündür,
    kimde ne görürsen kendi özündür."
  • "Mal da yalan mülk de yalan
    Var biraz da sen oyalan" demiştir.
  • Türk tasavvuf edebiyatı sahasında kendine has bir tarzın kurucusu olan Yunus Emre, Ahmed Yesevî ile başlayan tekke şiiri geleneğini özgün bir söyleyişle Anadolu’da yeniden ortaya koymuştur. Yalnız halk ve tekke şiirini değil, divan şiirini de etkileyen Yunus Emre, tasavvufla beslenen dizelerinde insanın kendisiyle, nesnelerle, Allah'la olan ilişkilerini işlemiştir, özellikle dostluk kavramını.
    Ben dost ile dost olmuşum, kimseler dost olmaz bana,
    Münkirler bakıp gülüşür, selam dahi vermez bana.

    Ben dost ile dost olayım, canımı feda kılayım,
    Ölmezden evvel öleyim, dünya baki kalmaz bana.

    Terk eyledim cümle işi, Hak yoluna kodum başı,
    Dost yüzünü göreliden sabır karar olmaz bana.

    Bir aşığım, biçareyim, baştan ayağa yareyim,
    Hem deli hem divaneyim, akıl da yar olmaz bana.

    Aşk odu yaktı canımı, kimseler bilmez halimi,
    Seçemem soldan sağımı, garet ve ar olmaz bana.

    Sanmanız beni deliyim, dost bahçesi bülbülüyüm,
    Mevla'nın kemter kuluyum, kimse kıymet vermez bana.

    Ey biçare aşık senin kimden korkar acep canın?
    Korktuğun da dost olacak, hayf ile kar olmaz bana.

    Aşkın ile ben tüterim, dayim oturup ağlarım,
    Dahi kime yalvarayım, hemen derman sensin bana.

    Bülbül olup ben öterim, dost bahçesinde biterim,
    Gül alırım, gül satarım, bağ ve bağban olmaz bana.

    Miskin Yunus nice diyem, fani cihanı terk edem,
    Yana yana Hakk'a gidem, perde hicap olmaz bana.
  • Bizlere selamını da eksik etmemiş, ermiş, Derviş, fikir insanı


    Bu dünyadan gider olduk
    Kalanlara selam olsun
    Bizim için hayır dua
    Kılanlara selam olsun

    Ecel büke belimizi
    Söyletmeye dilimizi
    Hasta iken halimizi
    Soranlara selam olsun

    Tenim ortaya açıla
    Yakasız gömlek biçile
    Bizi bir asân vechile
    Yuyanlara selam olsun

    Azrail alır canımız
    Kurur damarda kanımız
    Yuyacağın kefenimiz
    Saranlara selam olsun

    Selâ verile kastımıza
    Gider olduk dostumuza
    Namaz için üstümüze
    Duranlara selam olsun

    Dünyaya gelenler gider
    Hergiz gelmez yola gider
    Bizim halimizden haber
    Soranlara selam olsun

    Miskin Yunus söyler sözün
    Yaş doldurmuş iki gözün
    Bizi bilmeyen ne bilsin
    Bilenlere selam olsun
  • Sen doğru ol da varsın sanan eğri sansın. Lâkin sakın unutma ki; Sen kendini bir şey sanmadığın sürece doğru insansın.
    (bkz: yunus emre)
  • Kendisini seviyordum kitabini okuduktan daha sonra sevdim .
  • Maharet güzeli görebilmektir,
    sevmenin sırrına erebilmektir.
    Cihan, alem herkes bilsin ki şunu;
    en büyük ibadet sevebilmektir..
  • (bkz: yunus olmak)
    Yûnus Emre, Tapduk Emre'nin hizmetinde bulunurken, mânevî âleminde bir ilerleme olmadığını zannederek, üzüntüsünden dağlara, kırlara düştü. Yolculuğunda bir gün iki kimseye rastladı. Onlarla arkadaş oldu. Her öğün bunlardan biri duâ eder, duâlarının bereketi ile bir sofra yemek gelirdi. Duâ sırası Yûnus Emre’ye geldi. O da duâ etti. Duâda, “Yâ Rabbî benim yüzümü kara çıkarma! Arkadaşlarım kimin hürmetine duâ ettiyse, onun hürmetine duâmı kabûl et!” dedi. Duâ bitince, iki sofra yemek geldi. Arkadaşları; “Kimin yüzü suyu hürmetine duâ ettin?” diye sordular. Yûnus Emre; “Önce siz söyleyin.” dedi. Arkadaşları da; “Biz, Tapduk Emre’nin kapısında hizmet eden Yûnus’un hürmetine diye duâ ettik.” dediler. Bunun üzerine Yûnus Emre durumunu anlayıp, tekrar Tapduk Emre’nin yanına döndü ve kapısının önüne yattı. Tapduk Emre’nin gözleri görmüyordu. Kapının önüne varıp, ayağı bir şeye takılınca; “Bu bizim Yûnus değil mi?” diye sordu ve onu kabûl etti. O andan îtibâren Yûnus Emre, halkın dillerinden düşüremediği ilâhileri söylemeye başladı.

    Bütün hepsi mükemmellik abidesi olan şiirlerinden en sevdiğim


    Milk-i bekadan gelmişem,
    Fani cihanı neylerem
    Ben dost cemalin görmüşem,
    Huri cinanı neylerem

    Eyyub gibi maşukunum
    Cevrin tahammül eylerem
    Cercis’leyin Hakk yoluna
    Çıkmayan canı neylerem

    İsmail’em Hakk yoluna,
    Canımı kurban eylerem
    Çünkü bu can kurban sana
    Ben koç kurban neylerem

    İsa gibi dünya koyub
    Gökleri seyran eylerem
    Musa’yı didar olmuşam,
    Ben lenterani neylerem

    Derviş Yunus maşukuna,
    Vuslat edince mest olur
    Ben şişeyi çaldım taşa
    Namus ü arı neylerem.
  • Musa'nın çıktığı Tur'u, gökteki Beytülmamuru
    İsrafil'deki Suru, cümle vücutta bulduk

    Tevrat ile İncil'i, Furkan ile Zebur'u
    Kur'andaki Ayeti nuru, cümle vücutta bulduk
  • ete kemiğe büründüm,
    yunus olarak göründüm.

    ile akıllarda yer etmiştir.
  • düşünce ve aşk sanatkârıdır. dinciler de sevmez, nedeni de malum.

    "bir kez gönül yıktın ise
    bu kıldığın namaz değil
    yetmiş iki millet dahi
    elin yüzün yumaz değil

    bir gönülü yaptın ise
    er eteğin tuttun ise
    bir kez hayır ettin ise
    binde bir ise az değil..."
  • Menkıbeye göre "Yunus, üç bin şiir söylemiş. Bunları bir divan hâline getirmiş. Molla Kasım isimli şeriat bilgini bir su kenarına oturup bu şiirleri okumaya başlamış. Bunlardan binini okumuş ve şeriata aykırı bularak yakmış. Kalan bin tanesini de aynı sebeple suya atmış. Üçüncü bine başlayınca şu beyitle karşılaşmış:
    Derviş Yunus bu sözü eğri büğrü söyleme
    Seni sîgaya çeken bir Molla Kasım gelir
    Bu beyti okur okumaz, Molla Kasım, Yunus'un kerametine inanmış. Divanı öpüp alnına koymuş. Fakat ne çare ki elde bin şiir kalmış. Şimdi Yunus'un o yakılan bin şiirini gökte kuşlar ve melekler, denize atılan bin tanesini balıklar, kalan bin şiirini de insanlar okumaktalarmış."
    (bkz: od)
    (bkz: iskender pala)
  • Anadolu türkçesiyle yazdığı eserleriyle halkın içinden çıkıp halkın kalabilmiş değer.
  • yunus gibi konuşmayı mevlana gibi düşünmeyi öğrenmek gerek.
    (bkz: türkçe'nin süt dişleri)
  • bir rivayete göre;
    Dervişlerin Taptuk Emre Dergahındaki Evliya zat Yunus Emre Hazretlerinin yüzü suyu hürmetine dua ettikleri alim kişilik.
  • malda yalan, mülkte yalan, gel birazda sen oyalan... dizlerinin sahibidir.
  • "Derdi dünya olanın,
    Dünya kadar derdi vardır."
    (bkz: yunus emre)
  • türk şiirinin en önemli şairlerinden olmasının çok çok ötesindedir. varlığın sırrına ermiş bir bilge, bir aşıktır.
    Gecenin bir yarısı kendinizi yalnız, anlamsız, anlaşılmamış hissettiğinizde açıp bir şiirini okursanız ilaç gibi geleceğine emin olabilirsiniz, tecrübeyle sabittir.
  • geçen hafta final yapan trt1 dizisi.
    (bkz: yunus emre aşkın yolculuğu)
  • türkçenin , felsefenin, sosyolojinin, psikolojinin en büyük en güzel isimlerindendir....dönüp dönüp okunası, esin afşar'ın sesinden ağlaya ağlaya defalarca dinlenesi bir koca adam...bir yüce adam...bir büyük adam..." dünyaya gelen göçer / bir bir şerbetin içer / bu bir köprüdür geçer / cahiller onu bilmez..." https://www.youtube.com/watch?v=imt32cvwA6E" target="_blank" rel="external nofollow">esin afşar / yunus emre