yazarların kendilerini anlatan en iyi şarkı sözü

  • "yaşamak istemem artık aranızda"
    yavuz çetin
  • gürül gürül hayat gülüm güley gülüm...
  • "Çağıran bir şeyler var hep beni, uzak şehirlerde.

    Bana ait bir şeyler var o sert gülüşlerde!"
  • ben köşeliydim hayat dedi düz olana yanaşırım
  • Ceza - ne benim:

    Gecesi, gündüzü benim
    Hecesi ve sözü benim
    Berisi, ötesi benim
    Yarası, beresi benim
    Sefası, cefası benim
    Rüyası, belası benim
    Dünyası, fezası benim
    Toprağı, seması benim
    Güneşi ve ayı benim
    Kölesi ve kulu benim
    Padişahı, şahı benim
    Arkadaşı, ardı benim
    Otu ve çiçeği benim
    Havası ve suyu benim
    Gölü ve denizi benim
    Serin boğazı benim
    Derin doğası benim
    Benim İstanbul, benim
    Eğil duyduğun ses benim
    Babam bir tane benim
    Danyal Özçalkan benim
    Kral babamdır benim
    Ailem yıldızım benim
    Kader kısmetse benim
    Ökesi, delisi benim
    Ölüsü, dirisi benim
    Savaşı, barışı benim
    Baharı ve kışı benim
    Yazı ve hazanı benim
    Yazı ve turası benim
    Yaşı ve kurusu benim
    Taşı ve toprağı benim
    Hasmı ve ortağı benim
    Kolayı ve zoru benim
    Sarayı ve hanı benim
    Giettosu ve damı benim
    Çamuru ve kumu benim
    Kavgası ve zoru benim
    Batısı, doğusu benim
    Güneyi, kuzeyi benim
    Meleği, feleği benim
    Kalburu, eleği benim
    Halayı, düğünü benim
    Mektebi, alayı benim
    Sorunu, çözümü benim
    Yanlışı, doğrusu benim
    Yalanı, gerçeği benim
    Suçu, cezası benim
    Parası ve pulu benim
    Biberi ve tuzu benim
    Sahtesi, gerçeği benim
    Selamı ve selası benim
    Kazası, belası benim
    Yemeği ve aşı benim
    Yedeği ve ası benim
    Keleği ve hası benim
    Bayramı, ezası benim
    Siyahı, beyazı benim
    Esmeri, sarısı benim
    Yeşili, elası benim
    Dolusu ve boşu benim
    Olgunu ve hamı benim
    Çobanı, hamalı benim
    İçi de dışı da benim
    Başı da sonu da benim
    Ağlayıp, gelen de benim
    Gülmeden giden de benim
    Eğlenip geren de benim
    Seslenip susan da benim
    Duymayıp geçen de benim
    Durmayıp koşan da benim
    Sığmayıp taşan da benim
    Eleği ve tası benim
    Eli ve ayağı benim
    Gözü ve kulağı benim
    Yolu ve dağı da benim
    Kolu ve bacağı benim
    Uçanı, kaçanı benim
    Okulu, ocağı benim
    Pisi ve temizi benim
    Akıl hocası benim
    Fakir, akıllı benim
    Almadan veren de benim
    Vermeden alan da benim
    Uymayıp yazan da benim
    Değmeden geçen de benim
    Dik duran insan da benim
    Ağlayan insan da benim
    Son gülen insan da benim
    Sahnesi, perdesi benim
    Mikrofonu, sazı benim
    İlham ve perisi benim
    Asrı ve senesi benim
    Hısım ve hasım da benim
    Kasınç ve zevk de benim
    Hepsi önümde benim
    Uçarı, haşarı benim
    Tutarlı, tutarsız benim
    Eski ve yeni de benim
    Esli ve sessiz de benim
    Sığı ve derini benim
    Kılı ve tüyü de benim
    Sırı ve meçhulü benim
    Görünen o köy de benim
    Bölünen ekmek de benim
    Sönemeyen ışık da benim
    Bitmeyen dertler de benim
    Dinlenen her şarkı benim
    İnleyen her nağme benim
    Dinmeyen her sancı benim
    İnmediğim her kat da benim
    Yağan her yağmur da benim
    Doğan her güneş de benim
    Boğan kolda el de benim
    Çağlayan ırmak da benim
    Yaşlanmış aşlar da benim
    Boş kalmış kalpler de benim
    Anlaşmış düşman da benim
    Düşmandım, pişman da benim
    Suçlandım, masum da benim
    Kuşkuyla bakan da benim
    Coşkuyla akan da benim
    Korkuyla kalan da benim
    Bahçeye dalan da benim
    Yağmurdan kaçan da benim
    Alkışı alan da benim
    Orta parmaklar da benim
    Hep sona kalan da benim
    En önde giden de benim
    Değnek yok elimde benim
    Efsunla gizem de benim
    Bazen karnı aç da benim
    Bazen karnı tok da benim
    Sade gördüğüm mü benim
    Bence görmediğim de benim
    En uzak diyar da benim
    Gördüğüm kabus da benim
    Yazılmış tarih de benim
    Bekleyen ati de benim
    İnandıklarım da benim
    İnanmadıklarım da benim
    Hancıyla yolcu da benim
    Dünyaya gelen de benim
    Dünyadan giden de benim
  • "zararım kendime. kime ne, kime ne?"
  • Yazarların kendileriyle en çok özdeşleştirdikleri şarkı sözüdür.benimki şöyleli:
    ‘Ya her şeyim ya hiçim’
    (bkz: Kördüğüm)
    (bkz: Hümeyra)
    '*'