yalnızlık

Özdemir Asaf Yalnızlık Penceresi şiirinde geçen durum;
İlhan İrem yorumu
Aralarından geçiyorum
Hiç kimse elele değil
Herkes kendine dönmüş diyorum
Bir kaçının içine bakıyorum
Hiç kimse kendisiyle barışık değil

Herkese kendini anlatıyorum
Kime kendini anlatsam şaşırıyor
Kendimi kime anlatacağım, şaşırdım
Hiç kimse ilkin kendisine alışık değil
Hiç kimse ilkin kendisiyle barışık değil

kronikleşen herşeye alışılır. sevmesekte belki alışmışızdır yalnızlığa çokta şey yapmamak lazım. yalnızlık ömür boyu

cem adri'an şarkısı
***
Vurmuyor yüzüne eskisi gibi sanki
Güneşin ısıtmıyor içini
Gelmiyor içinden uzatmak ellerini
Ellerin tutamıyor bir kalbi
Bir kağıt, bir kalem, bir yanmış, bir sönmüş, bir bitmiş sigara
Hayatın bu
Sökülmüş, atılmış, kırılmış, dökülmüş hep paramparça
Yolun sonu bu
Yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık
Sıkıştığın o küçük evinde vuruyor seni
Yalnızlık öldürüyor seni
Öldürüyor beni
Yalnızlık çağının kalbi kırık çocukları
Yalnızlık o simsiyah ellerinde
Yalandan ninnileriyle büyütüyor bizi

Ali Şeriati'nin sebebini güzel bir şekilde açıkladığı durum İnsanın derdi, üstün insanın derdi, yalnızlık ve aşktır.

sonuna kadar izlemeyin!
neden mi yalnızlık?

--- spoiler ---
Hayat neden bu kadar zalim?
insanlar, insanlar neden bu kadar zalim?
Yaşamak neden bu kadar zor ve bu kadar güzel ve vazgeçilmez?
Peki insanların birbirlerini anlamamak için bu büyük çabası neden?
Neden artık insanların bir takım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanları yok?
Neden bu kadar hızla koşuyorlar?
Neden bir an bile olsa durup hayatın, insanın, evrenin anlamı üzerine düşünmüyorlar?
Ben acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi onlara anlatırken neden beni dinlemiyorlar?
Benim bütün bu düşlerim, arzularım,hayata dair imdat çığlığım, onlara neden sahte geliyor, sahici gelmiyor, samimi gelmiyor?
Neden beni bu halimle kabul edip aralarına almıyorlar?
Neden beni sevmeleri için sürekli inanmadığım halde onların ilgisini çekip onlarla konuşmak zorundayım?
Neden egom olmak zorunda? Neden onların arasında bencil olmak durumundayım?
Neden var olabilmek için rekabet etmek zorundayım?
--- spoiler ---

bazı zamanlarda kişinin kendi seçimidir.
bazı zamanlarda ise blogda kullanılan bir etiket örnek: yalnızlık

- "Sabahın ilk ışıkları vurmuştu yatağıma,
güneş ışıklarını benimle paylaşmak istemiyordu sanki.
sol yanımı hissetmediğim yetmezmiş gibi,
hayatım da benim değilmiş meğer.
Koskoca hayatta bir ben yalnızım değil mi?"
doğaçlama şiir geldi aklıma... sahi yalnız ölmeyeceğim değil mi?

Kim bilir neler neler, geçti başından
Kimse boyle yalnız olamaz
Anlat birer birer, tut ellerimden
Kimse boyle küskün olamaz
Şebnem Ferah