yalnızlığı en çok hissettiğin an

• İnsanlarla bir arada olduğum zaman hissediyorum. Hepsi yüzünde sahici kahkahalarla gülerken ve birbirlerine bir şeyler anlatırken manzarayı izlermiş gibi yaptığım ya da kitaptaki yazıları okurmuş gibi davrandığım ama aslında onların bu durumlarına imrendiğim ve içten içe üzüldüğüm zamanlarda hissediyorum.
• her zaman hissediyorum. ama en çok gruplaşmaların arasında tek başıma kalıp, sigaramı yakmak durumunda kalınca hissediyorum..
• Otogara tek başına girip otobüse tek başına binerken...
  
  ayrıca otobüsün mola verdiği -234 derece olan mola yerinde de feci hissediliyor.
• Telefonumun internetini açtığım an...
• Telefonumun wi-fi'ını kapadığım an
• Herkese küsmek istersin. Çünkü hepsi farklı sebeplerle aynı yerden acıtmıştır canını. Sonra 'herkese de küsülmez ki' dersin, kimseye küsemezsin. İşte o an.
• Gecenin bir yarısı nerdeyse ayakta duramayacak haldeyken tek başıma hastaneye gittiğim o anda hissetmiştim.
• İşte bir andır o. Orası burası şurası yoktur bir an gelir beklenmedik bi yerde bi sokak satıcısı ile konuşurken ya da top oynayan çocukları izlerken başını yastığa koyduğunda belki de mutfakta yemeği tek başına yerken... Ama işte sadece ''an'' o anda olur her şey. Mazi dökülür beynin içinde sonra geçer o an ve dökülenlerle kalır insan..
  '*'
• Uyandığında yatakta seni öpecek kimsenin bulunmadığı anladığın andır.
• Gündüzleri olan yalnızlık gece akla gelir. Şöyle bir dönüp bakarsın kendini bir toz zerresi gibi hissedersin. Her gün okulda, kafede, parkta, sınıfta ya da işte vakit geçirdiğin insanlar sadece figürandır.
• gecedir, en şiddetli şekilde ta iliklerin de hissedersin.
• anlayacak o kişiye anlatmasan ölecekmişsin, anlamayan birine anlatsan gene ölecekmişsin gibi hissettiğin, göğsünde buzağıların dans ettiği ama senin düştüğün o çukurdan hâlâ üzerinden atamadığın sersemliğin yüzünden çıkmadığın anlarda hissettiğin yalnızlık gibisi yok.
  
  ne ağzını açabildiğin, ne kederinde kendini koruyabildiğin o anlarda, yapayalnızsın.
• bugün bizim dış kapının oradan atılan bi çekyatı aldı belediye.
  meyerse içinde yavrular varmış, anneleri çok arandı, bulamadı.
  çok üzüldüm.
• En kötü anımda arayabilecek biri bulamadığım an.
• Derdimi değil de mutluluğumu paylaşacağım kimseyi bulamadığım zamanlar, çok koyuyo be
• alışveriş merkezin de kıyafet denediğin de nasıl olmuşş diye soracağın birinin olmadığını farkettiğin andır
• Sevdiğim kızla konuşamadığım her an
• hayatım boyunca hep yalnız büyüdüm ama şuan iliklerime kadar hissediyorum. televizyon sürekli açık dururdu, elektriklerimiz gitti. ve yan binaya hırsız girmiş. apartmanda herkes memlekette, tatilde. ciddi korkuyorum şuan. sürekli evin içini dolanıyorum falan.
• Askerliğin ilk günü.
• Anlatacak çok şey olmasına ragmen ölesiye susmaktır.