tek çocuk olmanın dayanılmaz ağırlığı

• "...Annemin benden sonra çocuk sahibi olamamasına ağladım. Rahminden koparken, tırnaklarımla başka bir ceninin daha tutunabileceği duvarları paramparça ettiğim duygusundan hiç kurtulamadım" satırlarını iliklerinize kadar hissettiren duygudur.
• Ekmek almaya gönderecek bir küçük kardeş olmadığında iliklere kadar hissedilir.
• Küçükken canınız çok sıkıldığı için hayal gücünüz gelişir. Ama başkalarında gördüğünüz kardeşlik ilişkisini asla yaşayamayacağınızı idrak ettiğinizde gelen farkındalık durumudur.
• tek çocuğum bu hafifliği daha fzla yaşamasın diye tüp bebek birimi kapılarında sürünmeye devam ediyoruz.
• doğduğunuz an yalnızlığa merhaba dersiniz.
• En büyük çocuk olmakla yarışır.
• Ekmek almaya yollamak, can sıkıntısı gibi unsurlar değil de dostlarım sanırım en önemli ve hepimizin gözünden kaçırdığı gerçek şu ki:
  sizi dünyaya getiren dünyanız olan annenizin veya fedakarlığın vucüda gelmiş hali babanızın hayata veda etmesi halinde yaşanacak acıyı sizinle aynı derinlikte hissedecek kimsenin olmaması.
• En küçük olmanın ağırlığı yoktur.