sözlükte yazanların ruh hali

O kadar farklı, o kadar duyulmamış, o kadar yabancı, o kadar gereksiz , o kadar toplum ve hayat gerçeklerinden uzak , o kadar..........,
o kadar .........., diye uzatmak mümkün bunu .
Hayatımda hiç duymadığım isimleri , kelimeleri buralarda duyuyorum .
Nedir bu diye bakıyorum, yeni zelanda da kurulan bir müzik grubunun solisti çıkıyor.
Özellikle " yazar " demiyorum, çünkü ben de dahil yazarlık henüz bizlere çok uzak ,
Buralarda "yazmaya çalışanlar " bunları yazarken , ne düşünüyorlar acaba ?

Edit: yapılan açıklamalar, herşey bilgimidir, beyni herşeyle doldurmak dogrumudur, bilginin toplum yararına olması gerekmez mi ? Gibi soruları da ister istemez gündeme getiriyor ..

İlk entry karmaşık geldi. O yüzden başlığa göre yazıyorum.
Gözlemlediğim kadarıyla mutlu insanlardan oluşuyor. İnsanlar bilgi alışverişi yapmaya açık. Entry kasmaya çalışanlar hariç tabii.

skor tahtasından dolayı herkesin ruh hali rekabetçi şu an.

Hiç de mutlu insanların gelip buraya yazdığını söylemeyin. Birtakım yalnızlıkların giderilmesi ve vakit geçirmek belki bi iki bilgi öğrenmek ve öğretmek amacıyla kullanılan bu tarz sözlük platformlarında uzunca süre vakit geçirenler gerçek hayatta hissettiremeyip aynı zamanda hissetmediği varlığını burada boy göstererek kendine ispatlamaya çalışıyor. Evet ben de dahilim bu gruba.
Tanım: Ruh hali karmakarışık.

sorular uçuşuyor zihnimde.
"çirkin ile bal yenmez, güzel ile taş taşı" diyor şarkı. Hem çirkini buldun hem de taş taşıdın. kuzum senin derdin neydi?
sorulu olma hali bir ruh halidir katımızda.

genelde sevdiğim şeyler üzerinden yazma ihtiyacı hissetmek şeklinde hissediyorum o duyguyu. belki de benim gibi düşünenler de görür ve bu düşüncede yalnız değilmişim derler diye.

Herkes çok gergin, herkes birine püskürüyor..

bir kaostur bitmiyor.. karantina dolayısıyla bi gerginlik hakim

Karamsarlık çöküyor üstüme adaletsizliği, haksızlıkları bide bu salgını gördükçe..

twitter denilen saçmalıklar deryasını gördükten sonra sinir harbi geçirdim fakat şu an iyiyim.

Şizofrenik sancılar. (bkz: Kırılma noktasını geçtiğini fark etmeyen insan)

inanılmaz uykum var fakat uyumak istemiyorum ve uyumuyorum. iki gündür 3 saatlik uykuyla ayaktayım. neden uyumak istemediğimi bir türlü bilmiyorum

geceleri oturup gunduz uyuyorum. Gece olunca uykum gelince onu reddediyorum. Gece zamanından keyif alıyorum. Keşke hep gece olsa hayat.

Güzel yaz sabahında bir otobüs üzerime sıçrattığı yağmur sularına nispeten gülüyor sanki, bıraktığı duman avaz avaz kahkahalarda.

Şarjı azaldığı ve günün öne çıkan haberlerini henüz ögrenmediği için tedirgin...

Elindeki kitabi bitirmesine 19 sayfa kaldığı ve Yeni bir kitaba başlayacağı için de heyecanlı...

saldım artık genel..

Düzensiz uyku düzeninden dolayı keyifsizim.

iç güveysinden hallice..

Çok gerginim bu ara çok dünyadaki herşey den nefret edersin ya öyle bir ruh halim var.
Galiba kendimden nefret ediyorum.

Pek iyi değil açıkçası. İşimi kaybettim ve evde olmak bana iyi gelmiyor. Evde oturunca kitap okuyamıyorum, dışarıda olmam lazım. En azından internet var ve satranç oynayabiliyorum, o da olmasa iyice hayattan kopacağım.