sözlük yazarlarının şiirleri

Neden bilmiyorum, seni seviyorum.
Gece hayalinle yatıp, gündüz o hayalin burukluğuyla uyanıyorum her güne.
Neden bilmiyorum, seni seviyorum.
Her yerde seni arıyorum.
Çünkü ne zaman kokunu hissetsem kalbime bakıyorum ve sen geliyorsun aklıma.

Neden bilmiyorum, seni seviyorum.
Biliyorum farkında mısın hep seni, bir seni, tek seni düşünüyorum.
Sana demiyorum belki ama seni hep düşündükçe ağlıyorum.

Neden bilmiyorum, seni seviyorum.
Geldin hayatıma ve geldiğin gibi kalmanı istiyorum.
Masum gülüşünü, gözlerinin parıltısını, ellerinin sıcaklığını ve kalbinin sevgisini istiyorum.

Neden bilmiyorum seni seviyorum.
Hevesim hep sen kokuyor her mevsimde.
Ne yanıyorum ne de üşüyorum.
Mevsimler sen oldun artık bana.
İlkbaharım da tanıdım seni masum gözlerini, yaz günüydü sıcaklığın şiddeti, sonbaharda döktün hayallerimi ve kış günü ise soğuttun beni.
Neden bilmiyorum Seni Seviyorum….

detay

Şimdi hepsini yazamam. En iyisi siz sayfaya bakınız. :) buradan ilerleyiniz

Sevdalıyım

Hale
Düşünüyordum da, yaşamak; ya iliklerine kadar acıyı ya da dibine kadar aşkı tattığında hissedilir en çok.
Ya ölüm kendini hatırlatırken, ya da sen sürünmeye razıyken.
Ya tüm gözler üzerindeyken, ya da sözler bile seni terk etmişken.
Ya bitmesini dilersin, ya da sadece ağlamayı kesersin.
Güneşin halesine girebilmek için tırmanmaktan yorulmuş, pes edip cehenneme düşmüştüm.
Güneşe ihtiyacım olmadığını ise ancak ışık hüzmene tutulduğumda görmüştüm.

Gecelerden biri
yalnızlığın manzarasında üşüyorum
geceden de kara içim
yıldızlar parlamıyor ayrıca
gök taşı düştü yine hayallerime
hayalsiz ve hayatsız ben
yaşama tutunan bağlarımı düğümlerken

yalnızlığın manzarasında üşüyorum
insanlar açmıyor artık kapılarımı
kilitlerim yıllandı
ellere uzanmıyor ellerim, ellerdeyken
çatıları olmasa bu şehrin
yüzleşemezdim gök yüzümle
karanlıklar içinde kaldığım aydınlığı,
keşfedemezdim..

inanılmaz bir yaşam isteği ve
inanılmaz bir ölüm isteği ile
aynı çatıda nasıl barınır ruh?

şiddetli geçimsizlik hakim ruhuma
tek celsede boşansam kendimden
ardıma bakmadan kaçsam...

içimde erimekte olan masumiyetten,
kaybettiğim her saf parçadan
özür dilesem, benden..

adaleti arayan gözlerimi kapatsam
içinde boğulmadan, kaçsam
uzak bir kıyıda
kendi kırıklarımı toplasam
en dibinden denizin
batık gemiler misali
kaybolan...

aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa...

bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı
bin kez kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
bin kez korkuya boğdular zamanı
bin kez ölümlediler
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik hep aynı telden
aynı sesten, aynı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...

ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz yalnızca sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler...

şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.

bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

burada da okuyorum.

yıkılışlar...

Temelimize patlayıcılar yerleştirmeleri gerekiyordu.
Bir kepçeyle yıkılacak kadar çürük değildik, küçük değildik.
Güzel olaylara vesile olacak mıydı bu yıkılışlar?
Bilsek direnir miydik...