şimdiki çocuklar

2 entry daha

  • dünkü çocukların çocuklarıdır.o değil de teknolojiye biraz fazla maruz bırakıyor gibiyiz.daha yürümeyi öğrenmeden ellerine birer cep telefonu,tablet tutuşturuyoruz.
  • birer proje gibiler.
    bende yok ama olanları gördükçe nedense bir hüzün kaplıyor içimi. istisnalar elbette ki var.
    mesela çocuğuyla alışverişe çıkan, 20'li yaşlarda bir kadın gördüm. çocuğun eline telefon verip bir video açmış ve çocuk arada bir deli gibi bağırıyor kadın yeni video açıyor çocuk saniyeler içinde sıkılıyor(?) yeni video filan derken olmuyor. sonunda kadın çocuğa bağırarak mağazadan çıktı.
    bir başka mesela, çocukları 7/24 oyalayamayan anne sürekli bir kursa, etkinliğe, nerede ne varsa gönderiyor. çocuk sabahtan akşama kadar o kurs bu kurs geziyor. eve geliyor uyuyor kalkıp tekrar oradan oraya. kursa göndermek çocuğun eğilimi doğrultusunda olanlara özellikle elbette iyi olmalı lakin bunu çocuğu -affınıza sığınıyorum- başından savmak için canı çıkana kadar yaka paça zorla götürmek niye? cevaplar ise bana çok bağlı, kopamıyor, o yüzden böyle. çocuk tüm gücüyle anneyle kalmaya, biraz olsun vakit geçirmeye öyle hasret ki.
    bunlar beni hüzünlendiren bir kaç tablo. elbette gülümsetenler de var.
    mesela, çok yakınımın kızı var. anneyle bağları sağlam, dengeli. güveni almış bi kere. tek derdi park, bahçe, hayvanlar, resim yapmak, suyla oynamak. tv hiç ilgisini çekmiyor. hatta resim yaparken sesinin kısılmasını bile istedi bir gün. sevdiği bir tane çizgi film var onu da nadiren izliyor sıkılınca kapatılmasını rica ediyor. bahsettiğim kız kreşe gittiği ilk gün annesine dışarıda onu beklemesini ve çıkışta almasını kendisi söylemiş. ve diğer günler dışarıda beklemene gerek yok merak etme filan demiş. 3,5 yaşında.'*'
  • (bkz: mortabak ibibs)

    Yine mi edit kardeşim editi: kendi nickimi verdim çünkü ben de çocuğum.

    (bkz: entry editleye editleye editör olmak)
2 entry daha