sevdiğini söyleyememek

7 entry daha

  • Ve bunu sadece aşka bağlamanız...

    Genelde babalar sevdiklerini söyleyemezler. Özellikle de çocuklarına. Abiler de söyleyemez çoğunlukla.

    Ben de %95 söyleyemem. Söyleyebildiğim kişi sayısı 2. İkisi de kendini biliyor eheheheheheheh
  • çokça yaşadığım durum; anneme sevdiğimi söyleyemem, mesajla oluyor lakin ağzımdan zor çıkıyor bu kutsal duygu aktarımı.
    ablama söyleyemem, ancak küçükken çok ağlardım; o hastalıklarla boğuşurken ben hiç hastaneye gitmediğim için, hakkını yer gibi hissederdim kendimi.
    babamla son görüşmemiz gözümden gitmiyor; o gün sanki son olacağını hissetmiştim ki bütün gece eve dönememiş, sokakta sabahlamıştım, çok sordum kendime: neden sarılamamıştım.
    ***
    bunların yanında arkadaşlarım var birkaç tane, canlarımdır benim. onlara sarılmak istiyorum çok kez, rahatça sarılabildiğim b1r tanesi var ki 9 sene olmuş tanışalı, beni en çok anlayanlardan biri o sanırım; çünkü bana sarılıyor :')
    bunların dışında da insanları sevdiğimde içimde birçok şey yapmak, efendime söyleyeyim hediyeler almak, yazılar yazmak, yeni öğrendiğim şeylerden özene-bezene hazırlamak olarak sevgimi dışa vurma hissine sahipken, ağzımdan çıkmıyor sevdiğimin yankısı.
  • freud der ki: "itiraf edilmemiş hiçbir his asla ölmez" ve gene haklıdır da...

    itiraf edilmemiş, ifade edilmemiş, bastırılmış tüm duygular bilinçaltına atılır ve hiç umulmadık bir anda ortaya çıkabilir.
    o nedenle, söylemeli bekletmeden her şeyi tam da şu anda.
  • Artık sevsem de söyleyemem. Çünkü ne çıkacağını bilemiyorum.. Bir daha bambaşka bir şekilde kırılmak istemediğim için, karşılık alamayacağım hissettiğim için içime atıyorum. Teşekkürler, beni bu hâle getiren herkesin Allah selasını versin. Akıllandım galibası.. Bak yine sinir - üzüntü karıştı..
  • ya cesaretini toplar söylersin ya da kaybedersin. hayat bu işte.
  • "sevmek mi zor bunu dile getirmek mi gerçekten düşünüyor insan. belki sonun o olacak, ömrünün bir parçası olacak ama sen daha gidip ona, onu sevdiğini bile söyliyemiyorsun. Gözlerine bakarken yüreğin eriyor, ağzından çıkan her söz sana şiir gibi geliyor, onu her gördüğünde kalbinin atışı hızlanıyor ama sen ona "seni seviyorum" bile diyemiyorsun. Gerçi sende haklısın sonuçta ne tepki vereceğini bilmiyorsun. Ya o seni sadece "arkadaş olarak" görüyorsa ya onu görme şansını da elinden kaçırırsan? Peki ya o da seni seviyorsa da o da söyliyemiyorsa ? Belki ileride çok mutlu olacaksanız ve sadece birbirinize aşkınızı itiraf edemediğiniz için hiç istemediğiniz hayatlar yaşamak zorunda kalacaksanız"
    Gibi soruların sürekli akla takıldığı, sevdiğini söyleyememenin her söylemediğinde de kendine kızıp, daha çok sevmeye başladığın durumdur.
  • Seni seviyorum değil de, seviyorum seni diyerek üstesinden gelinebilecek durum. Sanki böyle seviyorsun ama bu çok da önemli bir şey değil gibi. Mükemmel cümle.
  • Patavatsızım valla şak diye söylerim.
  • Kelimeler büyüyü bozuyor çünkü söylemeyin, gösterin ona.
  • Kaybetmekten korkarsın bazen nadir de olsa, zaten İnsan nadir sever onun mücadelesidir bu sevdiğini içine gömer.
  • söyleyememenin ertesinde ise sadece ve sadece söylenemeyen özneye ulaşılma çabası eşlik edecektir. çünkü artık o kimse -ki arzu edilen kişi hâline bürünecektir, bu -ki nesne veyahut bir özne olarak gözümüzde efsunlaşmış kişi hâlini alacaktır ve saplantılı bir durumu temsil edecektir.
    binaenaleyh, yunus'un bu dizesini kendimize düstur edinerek;
    "Sözüm el gün için değil
    Sevenlere bir söz yeter
    Sevdiğimi söylemezsem
    Sevmek derdi beni boğar."

    (bkz: abi seviyorsan git konuş bence)
    (bkz: seven sevdiğine sevdiğini söylesin)
7 entry daha