seni üzen olay karşısında sessizliğini korumak
-
verilebilecek en etkili ve büyük cevap -
sanırım "kendi karakterimizi en ezdiğimiz anlardan biri" diyebiliriz. bkz: sevgi -
iç sesin şöyle demiştir; " hiç şaşırmadım,tam tahmin ettiğim gibi" -
Sabretmek acıdır lakin meyvesi tatlıdır.
Madalyonun bir de öbür yüzü var o da sabırla besleniyor; intikam soğuk yenen bir yemektir.
Bir de mecburen sessiz kalanlar var onlar da fırsatını bulsa neler yaparlardı acaba?
Bence tamamen zaman ve mekana bağlı tercihlerdir. -
sonrasında yerini müthiş bi huzura bırakan olaydır. -
Çok kötü bir durum. Söylenmek istenen o kadar çok şey olur ki, her ne kadar kişi kendine yok dese de o sırada aklından binbir düşünce geçmiştir zaten. Ağzı aralanır, sonra tekrar kapanır. Söylenecek o kadar şey olmasına rağmen konuşulacak bir şey kalmamıştır.
Genelde fırtına öncesi sessizliktir aynı zamanda. Sessiz kalınan olay ya da durumun ardından büyük değişimler olur. Tam unutulduğu sanıldığında siyah beyaza, iyilik kötülüğe, gelecek ise geçmişe döner. -
Ben genelde içimden küfrederim.
(bkz: subtitles)
(bkz: marquee) -
Günlerdir yaptığım şey.
Basligi gorunce de konusmamayi tercih ettigim seyleri boyle paragraf paragraf yazasim geldi. Ama degmez bile beni bu duruma sokan kisiye. Cok cirkin bir durumla karşı karşıya kaldim. kendimi aciklamama gerek bile kalmadi herkes bana inandigini, güvendiğini soyledi ama huzurum kacti. '*'(bkz: ortamda birden ciddileşen arkadaş) -
her insanın harcı değildir. yapan kişiyi belki gerçekten üzer ama yine de bence doğru olan budur. İlk entryde söylendiği gibi bence de olgunluk göstergesidir. -
karşımdakini kırmamak için susuyorum. tamam benim kalbimin ağzına etti zaten, bari ben insan yaralamayayım düşüncesiyle yapıyorum bunu. zor olmuyor mu? oluyor..
o hissiyatın verdiği buruk hissi şöyle anlatayım: sanki gerçekten kalbiniz bir cam parçası da kırılmışsınız gibi hissettiriyor. yani en azından ben kırılınca kırıldığımı hissediyorum, kalbimde ki o acı ağrıyı iliklerime kadar hissediyorum. -
(bkz: Yorulmak) -
Olgun insan davranışı diyorum ben buna. Bazen susmak ve zamana bırakmak, geri dönülmez yollardan döndürür arkadaşlıkları, ilişkileri. Tabii karşı tarafında bunu anlayacak naiflikte olması lazım.