şairlik

  • "meslekler içinde en tehlikeli olanı budur; yani şairlik.
    ortaya çıkan eser, büsbütün şairin varlığından süzülür, onun yıpranan varlığından.
    zihnin ve kalbin coğrafyası derine indikçe sarplaşır, kuraklaşır
    buralarda yürümenin bedeli, çoğu zaman en hafifinden korkunç bir yanılgı olarak ödenir.

    yalnız şiir yazanlar değildir şair olanlar
    kendi cevheri dışında her şeyden soyulmak,
    sonunda çırılçıplak bir insan olarak yaşamaya tekrar başlamak için can atan herkes şairdir.
    çünkü biz sıkça kaybetsek de şiir yaşamanın kanıdır.
    bu sebeple şair; bir ressam, bir marangoz ya da bir baca temizleyicisi olabilir
    ve ömründe hiç şiir yazmamış olabilir.

    bütün birbirinden aykırı isimleri birbirine bağlayan ne olabilir?
    şairlerin ortak paydası nedir?
    onları birleştiren cesaret ve yine cesarettir;
    bilançoların, büyük caddelerin, hükumet sorunlarının,
    tekleyen bir kalbin, emekliliğe yaklaşmanın dışında
    hayatı şiirle kurmaya cesaret.
    şair bu cesareti gösterir.
    sonunda günlük dilin tek düze ve donuk akışı kırılır
    ve kelimeler şiirin içinde bir kez daha doğarlar, tıpkı
    kendi küllerinde dirilen anka kuşu gibi.

    güzel şiirler okuruz.
    tam da bize; 'evet bunu ben de düşünmüştüm, ama o söylemiş.'
    dedirten şiirler.
    insanlığın hafızası, her gerçek şiirle beraber
    tekrar tazelenir.
    yine de şairlere borçlu sayılmayız, çünkü
    hayatın karşısında herkes olması gerektiği gibidir.

    şiir nedir?
    cevap vermemeyi tercih etmek,
    şiir bilgisine gerçekten yaklaşılmış olduğunu gösterir.

    pekâlâ şair kimdir?
    cevap, bütün insanlığı kapsayacak kadar
    geniş bir cevapla biter:
    biz. "

  • derdi olan insanların dışarıvurum sanatıdır.
  • - benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.
    + senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkardığım doğru. ama o şiir sana ait değil.
    - benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?
    + evet. şiir, yazana değil ihtiyacı olana aittir.


    il postino-massimo troisi