okurken ağlanan kitaplar

Gün olur asra bedel

Şeker portakalı

(bkz: kuyucaklı yusuf)

(bkz: izlanda balıkçıları)
(bkz: karar odası)

ağlamaktan da beter olmuştum. knut hamsun - açlık

(bkz: Senden önce ben) in son kısmında cidden ağlamıştım. Bir de (bkz: Azkaban tutsağı ) Sirius ve Harry’nin diyaloglarında.

(bkz: troyada ölüm vardı)
Yok kitap dokunmadı da kötü günlerdi vesselam. Hatta kitap beni bilge karasudan soğutacak kadar kötüydü bence. Yani bi iki güzel nokta vardı ama kurtarmaz. Hele gece gibi kallavi bi romanından sonra bu hiç olmamıştı. Belki de kitabın kötülüğünden ağlamışımdır bilemedim. '*'
Bu arada evet erkekler de ağlıyor
-aksini söyleyen mi oldu
Ha tmm prdn.

John Steinbeck, fareler ve insanlar kitabıdır.
kitabın son bölümündeki aşırı okuma hevesi öldürücü bir bilgi olacağından bahsedemeyeceğim olaydan ötürüdür.

ben her kitapta ağlarım

Frida kahlo'nun hissettiğin kadar yalnızsın ve stefan zweig'in bilinmeyen bir kadının mektubu, Şeker Portakalı adlı eserleridir. Okumadıysanız okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.

adem saraç - ayrıldıkça kavuşanlar

Uçurtma Avcısı

yani rüzgar her şeyi alıp götürmeyecek

ve

fareler ve insanlar